Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M. N. o ustalenie prawa do zasiłku celowego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łukaszewska-Macioch po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Miasta Iławy o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta Iławy a Burmistrzem Miasta Jędrzejowa w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M. N. o ustalenie prawa do zasiłku celowego postanawia: 1) umorzyć postępowanie sądowe; 2) zwrócić Burmistrzowi Miasta Iławy, ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego, kwotę 100 złotych tytułem uiszczonego wpisu od wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.

Uzasadnienie

Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Iławie, działając z upoważnienia Burmistrza Miasta Iławy, pismem z dnia 16 września 2011 r. wniósł o rozstrzygnięcie negatywnego sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta Iławy a Burmistrzem Miasta Jędrzejowa w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M. N. o przyznanie pomocy w formie zasiłku celowego.

Burmistrz Miasta Jędrzejowa w odpowiedzi na wniosek wskazał, że uznał swą właściwość do rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, o czym poinformował stronę przeciwną.

Wobec powyższego Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Iławie, działając z upoważnienia Burmistrza Miasta Iławy pismem z dnia 16 listopada cofnął wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 4 w związku z art. 15 § 1 pkt 4 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej jako "P.p.s.a." Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Może to czynić w odniesieniu do załatwienia konkretnej sprawy, w której dwa organy uznają się jednocześnie za właściwe (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uznaje się za właściwy w sprawie (spór negatywny), i pod warunkiem, że jest to sprawa z zakresu administracji publicznej, w której jeden z pozostających w sporze organów jest właściwy.

Zgodnie z art. 15 § 2 P.p.s.a. do rozstrzygania sporów o właściwość oraz sporów kompetencyjnych stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Stosownie do regulacji art. 60 P.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę, przy czym cofnięcie skargi wiąże sąd. Jakkolwiek w przepisie tym mowa jest o skardze, to w świetle art. 64 § 3 P.p.s.a. stanowiącego, iż do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, będzie miał on odpowiednie zastosowanie w przypadku cofnięcia wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.

Stwierdzając, że w przedmiotowej sprawie nie występują przesłanki niedopuszczalności cofnięcia wniosku, o których mowa w art. 60 w zw. z art. 64 § 3 P.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny uznał cofnięcie za skuteczne, co prowadzi do umorzenia postępowania sądowego.

Z przytoczonych względów Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 60 i art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 w zw. z art. 64 § 3 P.p.s.a., orzekł jak w pkt 1 sentencji postanowienia.

Na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 w zw. z art. 64 § 3 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł w pkt 2 sentencji postanowienia o zwrocie całego uiszczonego wpisu sądowego od wniosku .

Strona 1/1