Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta [...] W. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta [...] W. a Prezydentem Miasta G. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku R. G. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: 1. umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 2. zwrócić Prezydentowi Miasta [...] W. - ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego - uiszczony wpis od wniosku o rozstrzygnięcie sporu w kwocie 100 (sto) złotych.
Dyrektor [...] Centrum Pomocy Rodzinie w W. wnioskiem z dnia 10 września 2014 r. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem a Prezydentem Miasta G. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku R. G. o wydanie decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej i ustaleniu opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że R. G. nie jest już zameldowany na terenie [...] W. Lokal, w którym mieszkał został sprzedany i w dniu 8 sierpnia 2008 r. uczestnik postępowania został wymeldowany z adresu zameldowania na pobyt stały. Obecnie od 2,5 roku mieszka on w G., w lokalu należącym do jego ojca. Nie ulega zatem wątpliwości, że R. G. nie jest osobą bezdomną, zatem ostatnie miejsce jego zameldowania nie ma w sprawie znaczenia. Zgodnie z art. 25 K.c. miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu, przy czym o miejscu zamieszkania decyduje fakt przebywania w danej miejscowości i zamiar stałego pobytu w tej miejscowości. Mimo oświadczenia R. G., że nadal czuje się on warszawiakiem, brak jest przesłanek do stwierdzenia, że W. jest miejscem jego zamieszkania. Sama chęć powrotu do W. nie wystarcza do stwierdzenia, że W. jest miejscem zamieszkania wymienionego. Obecnie wszystkie sprawy życiowe R. G. koncentrują się w G. Z tych też względów organem właściwym do wydania decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzji ustalającej opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej jest Prezydent Miasta G.
W odpowiedzi na wniosek Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w G., działający z upoważnienia Prezydenta Miasta G. uznał się za organ właściwy do rozpoznania wniosku R. G. i wniósł o umorzenie postępowania.
Pismem z dnia 12 listopada 2014 r. Dyrektor [...] Centrum Pomocy Rodzinie w W. cofnął swój wniosek o rozstrzygnięcie sporu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 15 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej jako "P.p.s.a."), do rozstrzygania sporów, o których mowa w art. 4, oraz do rozpoznawania innych spraw należących do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego na mocy odrębnych ustaw stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Stosownie do art. 64 § 3 P.p.s.a. do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
W myśl art. 60 P.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania (art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a.). Przepis art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. ma odpowiednie zastosowanie do wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.
W niniejszej sprawie nie występują przesłanki niedopuszczalności cofnięcia wniosku, o których mowa w art. 60 P.p.s.a.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny uznał cofnięcie wniosku za skuteczne i na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 64 § 3 w zw. z art. 15 § 2 oraz art. 193 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w punkcie 1 postanowienia.
O zwrocie wpisu sądowego od wniosku orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.