Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania sprawy dotyczącej wyrejestrowania pojazdu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łukaszewska - Macioch po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta Jastrzębie-Zdrój o uzupełnienie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lutego 2012 r. sygn. akt I OW 193/11 wskazującego Starostę Powiatu Oświęcimskiego jako organ właściwy do rozpoznania sprawy z wniosku Prezydenta Miasta Jastrzębie-Zdrój o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Miasta Jastrzębie-Zdrój a Starostą Powiatu Oświęcimskiego w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania sprawy dotyczącej wyrejestrowania pojazdu postanawia: uzupełnić postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lutego 2012 r. sygn. akt I OW 193/11 w ten sposób, że zawarte w nim rozstrzygnięcie poprzedzić cyfrą "1" i dodać punkt "2" o treści: "oddalić wniosek o zasądzenie kosztów postępowania".

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 22 lutego 2012 r. sygn. akt I OW 193/11, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał Starostę Powiatu Oświęcimskiego jako organ właściwy do rozpoznania sprawy z wniosku Prezydenta Miasta Jastrzębie-Zdrój o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Prezydentem Miasta Jastrzębie-Zdrój a Starostą Powiatu Oświęcimskiego w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania sprawy dotyczącej wyrejestrowania pojazdu.

Pismem z dnia 26 kwietnia 2012 r. Prezydent Miasta Jastrzębie-Zdrój wniósł o uzupełnienie ww. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lutego 2012 r. przez orzeczenie o kosztach postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej "P.p.s.a.", strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu, a gdy wyroku nie doręcza się stronie - od dnia ogłoszenia, zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku. Strona może wnioskować o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Orzeczenie uzupełniające wyrok zapada w formie wyroku, chyba że uzupełnienie, dotyczy wyłącznie kosztów (art. 157 § 3 P.p.s.a.). Orzeczenie w przedmiocie uzupełnienia wyroku w zakresie kosztów zapada w formie postanowienia (art. 157 § 3 in fine P.p.s.a.). Orzeczenie uzupełniające wyrok co do zwrotu kosztów może zapaść na posiedzeniu niejawnym (art. 157 § 2 P.p.s.a.). Do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach (art. 166 P.p.s.a.). Postanowienie Sąd wydaje wówczas w składzie jednoosobowym, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 16 § 2 P.p.s.a.

Z cytowanego art. 157 § 1 P.p.s.a. wynika, że uzupełnienie orzeczenia w przedmiocie kosztów następuje w tych wypadkach, w których sąd nie orzekł w ogóle o kosztach, mimo że na podstawie art. 209 P.p.s.a. był do tego zobligowany, a strona zażądała ich przyznania we właściwym czasie.

W rozpoznawanej sprawie postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 lutego 2012 r., o którego uzupełnienie wystąpił Prezydent Miasta Jastrzębie-Zdrój, nie zawiera rozstrzygnięcia w zakresie kosztów postępowania. W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia.

Oddalając zaś wniosek Prezydenta Miasta Jastrzębie-Zdrój o zasądzenie kosztów wskazać należy, że w postępowaniu sądowoadministracyjnym obowiązuje zasada, że strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej (art. 199 P.p.s.a.). Wyjątki od tej zasady zostały określone w art. 200, 201, 203 i 204 tej ustawy i tylko w tych wypadkach sąd może orzekać o zwrocie kosztów postępowania między stronami (art. 209 P.p.s.a.). Żaden ze wskazanych przepisów nie może być stosowany w sprawie z wniosku organu o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego, a w szczególności nie może być odpowiednio stosowany art. 200. Przepis ten wyraźnie odnosi się do zwrotu kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. O dochodzeniu praw w ogóle nie można mówić w sprawie z wniosku organu o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego, ponieważ w takiej sprawie chodzi o rozstrzygnięcie zagadnienia procesowego co do właściwości organu, i to najczęściej w sytuacji, gdy każdy z organów pozostających w sporze prezentuje inne stanowisko w kwestii właściwości organu. Organ występujący z wnioskiem w takiej sytuacji nie dochodzi swych praw, ale zwraca się do sądu administracyjnego o wyznaczenie organu właściwego do rozpoznania sprawy. Wyjątek co do zwrotu kosztów postępowania, określony w art. 200 P.p.s.a., podyktowany jest tym, że skarga jest środkiem kontroli działalności administracji publicznej i wobec tego - w razie uwzględnienia skargi - skarżącemu przysługuje zwrot kosztów postępowania od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność. Te względy nie występują w sprawie z wniosku organu o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego, a wobec tego w takiej sprawie ma zastosowanie ogólny przepis art. 199 P.p.s.a. Oznacza to, że brak jest podstaw do zasądzenia w postanowieniu w przedmiocie rozstrzygnięcia sporu kompetencyjnego orzeczenia dotyczącego zwrotu kosztów postępowania. Dlatego też wniosek Prezydenta Miasta Jastrzębie-Zdrój w przedmiocie kosztów postępowania nie zasługiwał na uwzględnienie.

Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 157 w związku z art. 193 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1