Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J.K. o umorzenie lub rozłożenie na raty należności wypłaconych z tytułu zaliczki alimentacyjnej osobie uprawnionej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędzia del. WSA Czesława Nowak - Kolczyńska po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta P. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta P. a Burmistrzem Miasta P. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J.K. o umorzenie lub rozłożenie na raty należności wypłaconych z tytułu zaliczki alimentacyjnej osobie uprawnionej postanawia: wskazać Prezydenta Miasta P. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku.

Uzasadnienie strona 1/3

Pismem z dnia 28 stycznia 2016 r. Prezydent Miasta P. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Burmistrzem P. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku J. K. o umorzenie lub rozłożenie na raty należności wypłaconych z tytułu zaliczki alimentacyjnej osobie uprawnionej.

W motywach wniosku wskazano, że w dniu 17 listopada 2015 r. do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w P. wpłynęło podanie J. K. zamieszkałego w P., ul. [...] w sprawie umorzenia lub rozłożenia na raty należności w wysokości 4111,80 zł wypłaconych z tytułu zaliczki alimentacyjnej osobie uprawnionej za pośrednictwem MOPS w P.. Wniosodawca prośbę swoją motywował tym, że znajduje się w ciężkiej sytuacji materialnej, gdyż jest osobą bezrobotną, nie ma stałego dochodu i nie jest w stanie jednorazowo uiścić tej kwoty.

Prezydent Miasta P. podał, że przekazując przedmiotowy wniosek Burmistrzowi Miasta P. uznał, iż zastosowanie w niniejszej sprawie znajdzie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, z którego wynika, że organem właściwym jest organ właściwy dłużnika.

Zdaniem wnioskodawcy, który w przedmiotowej sprawie działa jako organ właściwy wierzyciela, w świetle ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów brak jest możliwości do umarzania lub rozłożenia na raty należności z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych z uwagi na sytuację rodzinną, czy też dochodową gdyż ustawa wprowadza zamknięty katalog sytuacji, w których dopuszczalne jest umorzenie należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu zaliczki, a jedynym kryterium pozostaje skuteczność egzekucji zgodnie z art. 30 ust. 1 ww. ustawy.

Z tym stanowiskiem nie zgodził się Burmistrz Miasta P. i przekazał wnioskodawcy wcześniej przekazane podanie J. K. wskazując na art. 2 pkt 9 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, który zdaniem organu pozostającego w sporze dotyczy prowadzenia postępowania wobec dłużników alimentacyjnych i nie odnosi się do umorzenia należności z tytułu wypłaconej zaliczki alimentacyjnej. W ocenie organu zastosowanie będzie miał art. 30 ust 2 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, gdyż w podaniu J.K., MOPS w P. wskazany jest jako organ, który wydał decyzję w sprawie uregulowania zadłużenia i w którego kompetencji, jako organu właściwego wierzyciela jest rozpatrzenie tego podania.

W odpowiedzi na wniosek Burmistrz P. wniósł o wskazanie Prezydenta Miasta P. jako organu właściwego w sprawie.

Podtrzymując dotychczasową argumentację, Burmistrz P. podniósł dodatkowo, że nie prowadził żadnego postępowania w zakresie obowiązku alimentacyjnego J.K.. W związku z tym nie posiada żadnej dokumentacji związanej z przyznaniem alimentów i ich egzekucją, a J. K. nie figuruje w ewidencji dłużników alimentacyjnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w P..

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Sądy administracyjne rozpoznają - na podstawie art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwaną dalej p.p.s.a., spory o właściwość powstałe pomiędzy organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Jednocześnie - zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a. - Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory, o których mowa w cytowanym wyżej artykule.

Strona 1/3