Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędzia del. NSA Grzegorz Jankowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta [...] a Burmistrzem [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku I. S. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: umorzyć postępowanie.
Wnioskiem z dnia [...] października 2018 r. Prezydent Miasta [...] zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygniecie sporu o właściwość pomiędzy tym organem, a Burmistrzem [...] w sprawie skierowania do domu pomocy społecznej I. S. zamieszkałego na [...] (zameldowanego w [...] przy ul. [...]), przebywającego w Wojewódzkim Samodzielnym Zespole Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej w [...] w Zamkniętym Oddziale Psychiatrycznym - zgodnie z miejscem zamieszkania - w myśl art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że I. S. od dnia [...] lutego 2017 r. przebywa w Szpitalu w [...] w Zamkniętym Oddziale Psychiatrycznym. Został wobec niego zastosowany środek zabezpieczający, na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w [...] II Wydział Karny (sygn. akt [...] [...]). Przed umieszczeniem w szpitalu osoba ta mieszkała w [...], wynajmowała mieszkanie na [...] (decyzja o ustaleniu emerytury z dnia [...] kwietnia 2018 r. była przekazana przez Inspektorat w [...] do miejsca zamieszkania I. S. pod ten adres, wszystkie sprawy dotyczące ustalenia środka zabezpieczającego były prowadzone przez Sąd Rejonowy w [...]).
Z dokumentacji wynika również, że I. S. jest zameldowany w [...] przy ul. [...]. Z oświadczenia K. W. z dnia [...] września 2018 r. zamieszkałej pod adresem ul. [...] w [...] wynika, że I. S. został zameldowany pod tym adresem, ponieważ K. W. chciała mu pomóc, aby miał opiekę medyczną, adres do korespondencji itp. Z oświadczenia K. W. wynika również, że zameldowała Państwa [...], ponieważ tak zaleciła jej policja. Z dalszej części oświadczenia wynika, że I. S. przebywał chwilowo w [...] i ze względu na warunki mieszkaniowe nie ma możliwości powrotu i zamieszkania pod ww. adresem. Istotne znaczenie dla sprawy ma treść art. 101 ustawy o pomocy społecznej, zgodnie z którym właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie (ust. 1). Ustawa o pomocy społecznej nie definiuje pojęcia miejsce zamieszkania. O uznaniu danej miejscowości za miejsce zamieszkania danej osoby decyduje takie jej przebywanie na danym terenie, które posiada cechy założenia tam aktualnego ośrodka jej osobistych i majątkowych interesów. Samo zameldowanie pod oznaczonym adresem, będące instytucją prawa administracyjnego, nie przesądza o zamieszkaniu w rozumieniu prawa cywilnego. Miejscem zamieszkania jest bowiem miejsce gdzie dana osoba faktycznie przebywa oraz gdzie koncentrują się jej sprawy życiowe.
Z akt sprawy wynika, że w dniu [...] marca 2009 r. Sąd Rejonowy w [...],
III Wydział Rodzinny i Nieletnich wydał postanowienie o skierowaniu I. S. (wówczas P.) do domu pomocy społecznej bez wymaganej zgody. Do dnia dzisiejszego postanowienie to nie zostało wykonane przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w [...]. Zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, w momencie kiedy postanowienie Sądu Rejonowego w [...] stało się ostateczne, właściwym miejscowo był [...], zgodnie z miejscem zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Z postanowienia Sądu wynika, że I. S. mieszkał wówczas w [...] przy ul. [...]. Ponadto postanowienie o zastosowaniu i uchyleniu środka zabezpieczającego zostało również wydane przez Sąd Rejonowy w [...]. Zatem przed umieszczeniem w Szpitalu Psychiatrycznym w [...] I. S. przez wiele lat był i nadal jest związany z [...]. Pobyt w [...] miał jedynie charakter incydentalny i z tego względu nie można [...] uznać za jego centrum życiowe.