Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bożena Popowska Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Protokolant: asystent sędziego Anna Siwonia-Rybak po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta Mielca o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta Mielca a Prezydentem Miasta Rzeszowa w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku I.S., opiekuna prawnego całkowicie ubezwłasnowolnionego R.S., o przyznanie zasiłku stałego dla R.S. postanawia: wskazać Prezydenta Miasta Rzeszowa jako organ właściwy w sprawie.
Pismem z dnia 3 listopada 2014 r. Prezydenta Miasta Mielca, na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 K.p.a. i art. 4 w zw. z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwrócił się do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim, a Prezydentem Miasta Rzeszowa poprzez wskazanie Prezydenta Miasta Rzeszowa jako organu właściwego do wydania decyzji przyznającej zasiłek stały dla R.S. przebywającego w Domu Pomocy Społecznej w R.
W uzasadnieniu wskazano, że decyzją z dnia [...] lipca 2014 r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. uchylił w całości swoją decyzję z dnia [...] grudnia 2010 r. (zmienioną kolejnymi decyzjami) przyznającą ww., przebywającemu w Domu Pomocy Społecznej w R., zasiłek stały. Uchylenie decyzji związane było ze zmianą miejsca zamieszkania R.S. uwarunkowanego zmianą opiekuna prawnego. Obecny opiekun prawny ww. ma miejsce zamieszkania w R., a poprzedni zamieszkiwał w M.
Następnie Prezydent Miasta Mielca podniósł, że w dniu 9 września 2014 r. aktualny opiekun prawny R.S. złożył wniosek w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w R. o przyznanie zasiłku stałego dla ww. Wniosek ten został następnie przekazany do załatwienia wg właściwości Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w M., a przekazanie to uzasadniono przepisem art. 101 ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, zgodnie z którym dla mieszkańca domu właściwa jest gmina, która skierowała go do domu pomocy społecznej. Ze stanowiskiem tym nie zgodził się Prezydent Miasta Mielca. Zdaniem organu Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w R. pominął istotny fakt, że do osób umieszczonych w domu pomocy społecznej na podstawie skierowania wydanego przed dniem 1 stycznia 2004 r. mają zastosowanie dotychczasowe przepisy o właściwości miejscowej gminy.
Dalej organ wskazał, że w sprawie niesporny jest fakt, iż R.S. jest całkowicie ubezwłasnowolniony. Od marca 2003 r. przebywa w domu pomocy społecznej, a od dnia 17 lipca 2014 r. ma nowego opiekuna prawnego. W ocenie organu okoliczność, że decyzją Starosty Powiatu Mieleckiego z dnia [...] marca 2013 r. ww. został skierowany do domu opieki społecznej determinuje zastosowanie przepisu przejściowego, tj. art. 155 ustawy o pomocy społecznej w zw. z art. 37 ust. 1 tej ustawy w brzmieniu sprzed dnia 1 maja 2004 r. W tej sytuacji organem właściwym do załatwienia wniosku jest Prezydent Miasta Rzeszowa.
W odpowiedzi na wniosek o rozstrzygniecie sporu o właściwość Prezydent Miasta Rzeszowa wniósł o rozstrzygnięcie niniejszego sporu poprzez wskazanie Prezydenta Miasta Mielca jako właściwego do rozpatrzenia wniosku dotyczącego R.S. o przyznanie pomocy w formie zasiłku stałego. Powołując się na orzeczenie NSA z dnia 3 grudnia 2010 r., sygn. akt II OW 146/10, Prezydent Miasta
Rzeszowa podniósł, że dla określenia organu właściwego do załatwienia przedmiotowego wniosku należy sięgnąć do przepisów art. 155 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej w zw. z art. 37 ust. 6a tej ustawy. Zatem wobec faktu, iż miejscem zamieszkania R.S. w chwili kierowania do domu pomocy społecznej był M., to przyjąć należy, że wyłącznie właściwym organem do przyznania wnioskującemu świadczeń z pomocy społecznej jest Prezydent Miasta Mielca.