Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Adamiak, Sędzia NSA Anna Lech, Sędzia del. NSA Jolanta Sikorska (spr.), Protokolant starszy inspektor sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Bemowo o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Naczelnikiem Urzędu Skarbowego Warszawa Bemowo a Prezydentem m. st. Warszawy w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku A. o przyznanie wynagrodzenia za dozór pojazdu postanawia: wskazać Prezydenta m. st. Warszawy jako organ właściwy do rozpoznania wniosku.
Wnioskiem z dnia 2 września 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Bemowo wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Prezydentem Miasta Stołecznego Warszawy przez wskazanie Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy jako organu właściwego do załatwienia sprawy z wniosku A. w W. z dnia 25 lutego 2013 r. o przyznanie wynagrodzenia za dozór pojazdu marki [...] nr rej [...] (data wpływu do urzędu 4 marca 2013 r.), wniesionego na podstawie art. 102 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 115).
W uzasadnieniu wskazał, że A. w W. wniosła o przyznanie wynagrodzenia za przechowywanie pojazdu marki [...] nr rej. [...]. Wniosek obejmuje okres przechowywania pojazdu za czas od dnia następnego po upływie 6 miesięcy od dnia usunięcia pojazdu z drogi, zgodnie zobowiązującym w tym czasie art. 130 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.). Pojazd został zlikwidowany przez Naczelnika Urzędu warszawa Bemowo w 2013 r.
Zgodnie z art. 130a ust. 10h ustawy Prawo o ruchu drogowym, koszty związane z usuwaniem, przechowywanie pojazdu, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem powstałe od momentu wydania dyspozycji jego usunięcia do zakończenia postępowania ponosi osoba będąca właścicielem tego pojazdu w dniu wydania dyspozycji usunięcia pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 10d i 10i. Decyzję o zapłacie kosztów wydaje starosta. Przepis ten został dodany na podstawie art. 1 pkt 10 lit.k ustawy z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 1018) zmieniającej z dniem 4 września 2010 r. ustawę Prawo o ruchu drogowym. W ustawie zmieniającej zamieszczone zostały również regulacje międzyczasowe. Nowela ta w art. 13 rozstrzygnęła o kosztach przechowywania pojazdów, które powstały po upływie terminu, o którym mowa w art. 130a ust. 10 ustawy - Prawo o ruchu drogowym w brzmieniu dotychczasowym. Rozstrzygając o tych kosztach ustawodawca wskazał ogólnie Skarb Państwa, nie wskazując jednostki organizacyjnej kompetentnej do załatwiania tych spraw. Zdaniem wnioskodawcy należy przyjąć, że skoro ustawodawca wskazuje starostę jako organ kompetentny do załatwienia sprawy a koszty wg ustawodawcy miałby ponosić Skarb Państwa, należy przyjąć, że starosta wydając orzeczenia w sprawie kosztów dozoru wykonywałby zadanie zlecone na podstawie ustawy.
Wniosek został złożony przez Spółkę w dniu 4 marca 2013 r., co oznacza, że postępowanie zostało wszczęte po nowelizacji art. 13 ustawy Prawo o ruchu drogowym i dodanego do niego ust. 10h w obowiązującym cytowanym wyżej brzmieniu, a właściwym do rozpatrzenia sprawy jest starosta, w warunkach Miasta Stołecznego Warszawy - Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy.
Dnia 1 lipca 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Bemowo przekazał sprawę do rozstrzygnięcia Prezydentowi Miasta Stołecznego Warszawy, jednakże ten pismem z dnia 23 lipca 2013 r. odmówił jej rozstrzygnięcia, uznając że jest niewłaściwy.