Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Borowiec Sędziowie NSA Izabella Kulig - Maciszewska del. NSA Jerzy Krupiński (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Paweł Florjanowicz po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku R.P. reprezentowanej przez opiekuna prawnego D.C. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta H. a Wójtem Gminy C. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku o przyznanie zasiłku celowego R.P. postanawia wskazać Wójta Gminy C. jako organ właściwy do rozpoznania przedmiotowego wniosku.
Wnioskiem z dnia 12 grudnia 2014 r. D.C., jako opiekun prawny ubezwłasnowolnionej R.P., wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie negatywnego sporu o właściwość zaistniałego pomiędzy Burmistrzem H. a Wójtem Gminy C., w sprawie dotyczącej rozpoznania wniosku o przyznanie wyżej wskazanej stronie zasiłku celowego z pomocy społecznej.
W uzasadnieniu podniesiono, że wnioskodawca pismem z dnia 9 września 2014 r. zwrócił się do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w C. o przyznanie jego podopiecznej - osobie całkowicie ubezwłasnowolnionej R.P. zasiłku celowego na zaspokojenie potrzeb w postaci pokrycia częściowych kosztów leczenia i utrzymania w Ośrodku Opiekuńczo-Pielęgnacyjnym "[...]" w starej R., w którym aktualnie przebywa. Dalej wskazał, że organ pismem z dnia 6 października 2014 r. powiadomił go o przekazaniu sprawy według właściwości do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w H.
Pisma ponaglające ten organ pozostały bez odpowiedzi, a w kontekście wcześniejszej korespondencji oznacza to, że i ten organ uznaje się niewłaściwym miejscowo.
Burmistrz H. wnosił o wskazanie jako organu właściwego w sprawie Wójta Gminy w C., podnosząc, że Gmina H. nie kierowała R.P. do ośrodka, w którym aktualnie przebywa.
Wójt Gminy C. wnosił o oddalenie wniosku, gdyż Burmistrz H. nie zanegował swojej właściwości, a w przypadku rozpoznania sporu o ustalenie, że organem właściwym jest Burmistrz H. Podnosił, że wnioskodawca D.C. nie ma legitymacji procesowej czynnej do występowania z wnioskiem, gdyż nie jest on stroną tego postępowania, a odnosząc się do meritum sporu wywiódł, że zgodnie z ogólnie powołanymi przepisami ustawy o pomocy społecznej organem właściwym jest organ ostatniego stałego miejsca zamieszkania wnioskodawczyni, który to organ w dodatku skierował ją do ośrodka położonego na terenie Gminy C.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Sądy administracyjne rozpoznają - na podstawie art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: P.p.s.a., z zastrzeżeniem art. 22 § 1 K.p.a. - spory o właściwość powstałe pomiędzy organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór kompetencyjny ( także o właściwość), o którym mowa w art. 4 w/w ustawy procesowej należy zaś rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy ( spór pozytywny) lub też każdy z nich uważa się za niewłaściwy do jej załatwienia ( spór negatywny).
Zgodnie z przepisem art. 22 § 3 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego z wnioskiem o rozpoznanie sporu przez sąd administracyjny może wystąpić także strona.
W związku z zarzutami podniesionymi przez Wójta Gminy C., odnoszącymi się do dopuszczalności rozpatrzenia sporu przez sąd administracyjny z uwagi na brak legitymacji procesowej osoby składającej wniosek oraz z uwagi na faktyczny brak sporu pomiędzy organami, w pierwszej kolejności odnieść się należało do tych zarzutów. Dopuszczalność ta jest oceniana według wymogu sformułowanego w art. 64 § 2 P.p.s.a. i braku negatywnych przesłanek dopuszczalności określonych w art. 58 § 1 i 2 P.p.s.a.