Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Marek Stojanowski sędzia NSA Jolanta Rudnicka sędzia del. WSA Jakub Zieliński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2019 r., na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej, sprawy z wniosku Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B., o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w B. i Samorządowym Kolegium Odwoławczym w S., w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia odwołania M. S. od decyzji o odmowie ustalenia prawa do świadczeń wychowawczych, postanawia wskazać Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. jako organ właściwy w sprawie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. wystąpiło do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w S. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia odwołania M. S. od decyzji Wojewody P. z [...] października 2018 r. (Nr [...]), odmawiającej przyznania prawa do świadczenia wychowawczego w formie dodatku dyferencyjnego na czworo dzieci: A. B., B. B., E. S., N. S..
W uzasadnieniu wniosku podano, że SKO w S. pismem z dnia [...] listopada 2018 r., przekazało odwołanie oraz akta sprawy do SKO w B., jako organu właściwego w sprawie. SKO w S. uznało się za niewłaściwe do rozpatrzenia odwołania M. S. SKO w B. we wniosku powołało się na przepis art. 2a ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j.: Dz. U. z 2015, poz. 1659 ze zm.). Zdaniem SKO w B. przepis ten nie dotyczy właściwości kolegiów w sprawach rozstrzyganych w pierwszej instancji przez wojewodę, lecz tylko w sprawach, w których decyzję bądź postanowienie wydał marszałek lub zarząd województwa. SKO w B. podkreśliło, że wskazanie w art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z systemami wsparcia rodzin, samorządowych kolegiów odwoławczych jako organów wyższego stopnia w sprawach, w których zastosowanie mają przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, a organem właściwym jest wojewoda, rozstrzygnęło jedynie o właściwości rzeczowej kolegiów. Ustawodawca nie wprowadził żadnego przepisu szczególnego w stosunku do art. 21 K.p.a., który zmieniałby zasady ustalania właściwości miejscowej. Zdaniem SKO w B. zastosowanie ma zatem reguła kodeksowa oparta na ustaleniu miejsca zamieszkania strony będącej osobą fizyczną. Brak jest przepisu wskazującego jako właściwe kolegium mające siedzibę w stolicy województwa.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Stosownie do treści art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm., dalej w skrócie "P.p.s.a."), Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 P.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej, jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do jej załatwienia (spór negatywny). Rozstrzyganie sporów o właściwość, należących do sądów administracyjnych, objęte jest właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15 § 1 pkt 4 P.p.s.a.).
W rozpoznawanej sprawie spór zainicjowany wnioskiem ma charakter negatywnego sporu o właściwość pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w B. a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w S., w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia odwołania M. S