Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.) Sędzia NSA Wiesław Morys Sędzia del. WSA Dorota Apostolidis po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta Ostrołęka o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta Ostrołęka a Prezydentem m.st. Warszawy w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M. K. o skierowanie do domu pomocy społecznej oraz ustalenia odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Prezydenta m.st. Warszawy jako organ właściwy do rozpoznania wniosku.
Wnioskiem z dnia 30 listopada 2015 r. Prezydent Miasta Ostrołęka wniósł o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Prezydentem m.st. Warszawy w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M. K. o skierowanie do domu pomocy społecznej oraz ustalenia odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej.
W uzasadnieniu Prezydent Miasta Ostrołęka wskazał, że M. K. przebywa od maja 2015 r. w Warszawie. W trakcie wywiadu środowiskowego w dniu 18 września 2015 r. wyraził chęć skierowania na pobyt stały do Domu Pomocy Społecznej w Warszawie przy ul. [...].
W związku z powyższym, w ocenie organu, zainteresowany wiąże centrum swych interesów życiowych z Warszawą, gdzie posiada też zameldowanie na pobyt czasowy. Nawet jeśli fakt zameldowania M. K. w Warszawie ma charakter czasowy, to powiązania jakie wytworzył z tą miejscowością, a także zamiar stałego w niej zamieszkiwania jednoznacznie świadczą o chęci stałego pobytu w Warszawie.
W odpowiedzi Prezydent m.st. Warszawy wniósł o oddalenie wniosku, wskazując że M. K. w dniu 18 maja 2015 r. został przyjęty do Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego im. [...] w Warszawie. W trakcie hospitalizacji wystąpił z wnioskiem o umieszczenie go w domu pomocy społecznej. Wskazał, że miejscem jego zamieszkania jest Ostrołęka, lecz w miejscu dotychczasowego zamieszkania nie ma możliwości funkcjonowania. Z akt sprawy wynika, że zainteresowany posiada zameldowanie na pobyt czasowy do dnia 30 września 2016 r. w Warszawie przy ul. [...], jednakże okoliczność ta nie ma znaczenia dla sprawy. Jak wynika z ustaleń przeprowadzonych przez Ośrodek Pomocy Społecznej Dzielnicy Żoliborz m.st. Warszawy z właścicielem ww. nieruchomości M. K. jest osobą obcą, która została zameldowana pod wskazanym adresem podczas leczenia w Warszawie. Bezpośrednio, po hospitalizacji w Warszawie, zainteresowany został przewieziony do Mazowieckiego Centrum Rehabilitacji STOCER w Konstancinie-Jeziornie, a w dniu 4 grudnia 2015 r. do Motelu w Ł. przy ul. [...].
W ocenie organu Warszawa nie jest i nie była miejscem zamieszkania M. K. Miejscem aktualnego pobytu zainteresowanego jest motel w Ł., który nie może zostać uznany za lokal mieszkalny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.
Wobec powyższego M. K. należy uznać za osobę bezdomną w rozumieniu art. 101 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej. W tej sytuacji organem właściwym do wydania decyzji jest Wójt Gminy Baranowo, według ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały osoby bezdomnej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: sądy administracyjne zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej powoływanej jako "P.p.s.a.", rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i samorządowymi kolegiami oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek, a organami administracji rządowej. Do takich sporów dochodzi wówczas, gdy przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do załatwienia sprawy (spór negatywny).