Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku B. K. o skierowanie do domu pomocy społecznej
Sentencja

Dnia 29 kwietnia 2020 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Zbigniew Ślusarczyk (spr.), Sędzia NSA: Rafał Stasikowski, Jolanta Górska, Sędzia del. WSA:, po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2020 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta G. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta G. a Prezydentem Miasta W. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku B. K. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Prezydenta Miasta W. jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie strona 1/2

Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w G., działający z upoważnienia Prezydenta Miasta G. wystąpił o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta G. a Prezydentem Miasta W. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku B. K. z dnia 2 sierpnia 2019 roku o skierowanie do domu pomocy społecznej poprzez wskazanie Prezydenta Miasta W. jako organu właściwego w sprawie. W uzasadnieniu wskazano, że miejscem zamieszkania wnioskodawczyni jest W. Podkreślono, że wnioskodawczyni jest wprawdzie zameldowana na pobyt stały w G. przy ul. [...], ale nie mieszka pod tym adresem od kwietnia 2016 roku. Powołano się na przeprowadzony 2 września 2019 r. rodzinny wywiad środowiskowy, w którym stwierdzono, że B. K. ze względu na zły stan zdrowia przebywa w Szpitalu [...] we W., przed pobytem w szpitalu zamieszkiwała zaś we W. z córką i jej rodziną. Zwrócono też uwagę na to, że B. K. zwróciła się o skierowanie jej do domu pomocy społecznej położonego na terenie W., co wskazuje, że ma zamiar nadal tam przebywać.

W odpowiedzi na wniosek działający z upoważnienia Prezydenta Miasta W. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. zwrócił się o wskazanie Prezydenta Miasta G. jako organu właściwego w sprawie. W ocenie tego organu nie można przyjąć, że miejsce zamieszkania B. K. stanowi W. Podkreślono, że wnioskodawczyni przebywała we W. jedynie przez krótki czas, powodem jej pobytu w tym mieście był zły stan zdrowia, ze względu na który wymagała pomocy ze strony córki i jej rodziny. Przed przyjazdem do W. B. K. mieszkała przez lata w G. gdzie jest również zameldowana na pobyt stały, tam też są przesyłane decyzje o waloryzacji renty rodzinnej. Ponadto zaznaczono, że po opuszczeniu szpitala wnioskodawczyni trafiła do Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w B., gdzie nadal przebywa. Córka, u której B. K. przebywała czasowo przed pobytem w szpitalu oświadczyła zaś, że nie jest w stanie dłużej zapewnić matce właściwej opieki.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej - art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) dalej zwanej "p.p.s.a." Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 p.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej uważają się za właściwe w sprawie (spór pozytywny), względnie dochodzi między tymi organami do sporu negatywnego, kiedy każdy z nich uważa się za niewłaściwy. Z takim właśnie sporem o właściwość w ujęciu negatywnym mamy do czynienia w niniejszej sprawie, bowiem żaden z organów nie uznaje swojej właściwości w sprawie rozpatrzenia wniosku B. K. o skierowanie do domu pomocy społecznej.

Stosownie do art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. 2019, poz. 1507 ze zm.) dalej zwanej "u.p.s." decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę mieszkańca domu za jego pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej.

Strona 1/2