Dnia 21 kwietnia 2020 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia NSA Zygmunt Zgierski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2020 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Wójta Gminy D. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy D. a Burmistrzem Miasta i Gminy Z. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku o przyznanie pomocy w formie skierowania do schroniska dla bezdomnych mężczyzn oraz w formie zasiłku celowego postanawia: wskazać Burmistrza Miasta i Gminy Z. jako organ właściwy w sprawie
I OW 277/19
Uzasadnienie
Wójt Gminy D., działając na podstawie art. 22 § 2 i 3 k.p.a. oraz art. 4 w związku z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325), dalej p.p.s.a., wniósł o rozstrzygniecie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy D. a Burmistrzem Miasta i Gminy Z., poprzez wskazanie Burmistrza Miasta i Gminy Z. jako organu właściwego do rozpoznania wniosku o przyznanie pomocy formie skierowania do schroniska dla bezdomnych mężczyzn oraz w formie zasiłku celowego.
W uzasadnieniu wniosku Wójt Gminy D. wskazał, że pismem z dnia [...] września 2019 r. A.G. zwrócił się do Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. z wnioskiem o skierowanie do schroniska dla bezdomnych mężczyzn w S., a także o pomoc finansową na zakup odzieży, obuwia i środków czystości.
Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. uznał się organem niewłaściwym do załatwienia sprawy i przekazał sprawę Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w D., powołując się na art. 25 k.c.
Tymczasem w opinii Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. A.G. jest osobą bezdomną w rozumieniu art. 6 pkt 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2019 r. poz. 1507), dalej u.p.s.
Od dnia [...] września 2019 r. A.G. przebywał w Schronisku im. św. Brata Alberta w S., którego nie można uznać za lokal mieszkalny. Zostało mu udzielone schronienie, które zgodnie z art. 42 ust. 2 u.p.s. następuje poprzez przyznanie tymczasowego miejsca noclegowego. Schronisko dla osób bezdomnych nie spełnia ustawowych przesłanek do zaliczenia schroniska do kategorii lokali mieszkalnych.
A.G. nie posiada zameldowania na terenie gminy D. Ostatnim miejscem zameldowania A.G. na pobyt stały była gmina Z. Od czasu wymeldowania z miejscowości N. nie posiadał on ani nie posiada innego miejsca zameldowania. Na terenie gminy D. przebywa czasowo.
W ocenie organu bezzasadne jest stwierdzenie Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Z., że aktywność życiowa A.G. związana jest z gminą D. W myśl art. 25 k. c. miejscem zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie jest miejscowość, w której osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu, gdzie koncentrują się sprawy dorosłej osoby fizycznej. Tymczasem pobyt osoby bezdomnej w schronisku/noclegowni nie ma cech trwałości i koncentracji celów życiowych. Ponadto w przypadku osoby bezdomnej nie może być mowy o miejscu zamieszkania i nie bada się jej zamiaru co do stałego pobytu, lecz bada się jej status, a gminą właściwą w tej sprawie jest gmina ostatniego miejsca zameldowania na pobyt stały w rozumieniu art. 101 ust. 2 u.p.s.
W odpowiedzi na wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość, Burmistrz Miasta i Gminy Z. wniósł o wskazanie Wójta Gminy D. jako organu właściwego do załatwienia wniosku A.G. w sprawie przyznania pomocy finansowej oraz skierowania do Schroniska dla Bezdomnych Mężczyzn w S.
W uzasadnieniu organ podał, że z okoliczności sprawy wynika, że A.G. nie ma zamiaru przebywać na stałe i budować swojego centrum życiowego w N. lub okolicy.