Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem [...] a Wójtem Gminy [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku I. Z. o przyznanie pomocy finansowej postanawia: 1. umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 2. zwrócić Prezydentowi [...] - ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego - uiszczony wpis od wniosku o rozstrzygnięcie sporu w kwocie 100 (sto) złotych.
Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej [...], działając w imieniu Prezydenta [...], wnioskiem z dnia 13 lutego 2015 r. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem a Wójtem Gminy [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku I. Z. o przyznanie jej pomocy finansowej.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] przekazał wniosek I. Z. o przyznanie jej pomocy finansowej, wskazując, że właściwym do rozpoznania wniosku jest Prezydent [...] z uwagi na miejsce zamieszkania wnioskodawczyni. Z akt sprawy wynika natomiast, że miejscem zamieszkania I. Z. jest N. w gminie [...]. Tam bowiem zgodnie z oświadczeniem I. Z. koncentruje się jej centrum życiowe.
W odpowiedzi na wniosek Wójt Gminy [...] uznał się za organ właściwy do rozpoznania wniosku I. Z. i wniósł o umorzenie postępowania.
Pismem z dnia 22 kwietnia 2015 r. Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej [...], działający w imieniu Prezydenta [...], cofnął wniosek o rozstrzygnięcie sporu.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 15 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej jako "P.p.s.a."), do rozstrzygania sporów, o których mowa w art. 4, oraz do rozpoznawania innych spraw należących do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego na mocy odrębnych ustaw stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Stosownie do art. 64 § 3 P.p.s.a. do wniosku mają odpowiednio zastosowanie przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
W myśl art. 60 w zw. z art. 64 § 3 P.p.s.a. strona może cofnąć skargę lub złożony wniosek. Cofnięcie takich środków prawnych wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi lub wniosku za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę lub wniosek, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania (art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a.). Przepis art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. ma odpowiednie zastosowanie do wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.
W niniejszej sprawie nie występują przesłanki niedopuszczalności cofnięcia wniosku, o których mowa w art. 60 P.p.s.a.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny uznał cofnięcie wniosku za skuteczne i na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 64 § 3 w zw. z art. 15 § 2 oraz art. 193 ustawy- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w punkcie 1 postanowienia.
O zwrocie wpisu od wniosku orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.