Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maciej Dybowski (spr.) sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak sędzia del. NSA Tomasz Zbrojewski Protokolant asystent sędziego Anna Dziosa-Płudowska po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta [...] a Burmistrzem Miasta [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku E. T. o przyznanie świadczenia z pomocy społecznej w formie zasiłku celowego postanawia wskazać Burmistrza Miasta [...] jako organ właściwy do rozpoznania wniosku E. T. o przyznanie świadczeń z pomocy społecznej w formie zasiłku celowego i zasiłku celowego na zakup żywności
Pismem z dnia 29 listopada 2013 r. Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], działając z upoważnienia Prezydenta Miasta [...], wystąpił na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 267, dalej kpa) w zw. z art. 4 i 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej ppsa) do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Prezydentem Miasta [...] a Burmistrzem Miasta [...] przez wskazanie organu właściwego w sprawie rozpoznania wniosku E. T. o przyznanie świadczenia z pomocy społecznej w formie zasiłku celowego na zakup odzieży i obuwia zimowego dla dziecka oraz opłaty mieszkaniowe, zasiłku celowego na zakup żywności dla dwu osób w ramach programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" i zasiłku celowego na pokrycie kosztów zakupu szczepionek.
W uzasadnieniu Kierownik MOPS w [...] wskazał, że 6 września 2013 r. E. T. (dalej wnioskująca) wniosła "o przyznanie zapomogi". Podczas przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego dnia 13 września 2013 r., wnioskująca sprecyzowała, że oczekuje przyznania pomocy w formie zasiłku okresowego, zasiłku celowego na zakup odzieży, obuwia zimowego dla dziecka i opłaty mieszkaniowe, zasiłku celowego na zakup żywności dla dwu osób w ramach programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania".
Decyzją z [...] 2013 r. nr [...] Kierownik MOPS w [...] z upoważnienia Burmistrza Miasta [...], przyznał wnioskującej zasiłek okresowy z powodu bezrobocia od 1 września 2013 r. do 30 września 2013 r. Pismem z 26 września 2013 r. Kierownik MOPS w [...] przekazał dokumentację Kierownikowi MOPS w [...] celem rozpoznania wniosku w zakresie przyznania zasiłku celowego i zasiłku celowego na zakup żywności.
W odpowiedzi na wniosek o rozstrzygnięcie negatywnego sporu o właściwość miejscową, Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], działając z upoważnienia Burmistrza Miasta [...] wskazał, że wnioskująca przebywa na terenie Jasła w swym domu rodzinnym tylko dzięki umożliwieniu przez jej rodziców, gdzie jest zameldowana tylko w celu otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych. Miejscem zamieszkania wnioskującej są [...] i nie ma na to wpływu fakt jej czasowego zameldowania w [...]. Przebywając u rodziców, wnioskująca podejmuje wyłącznie takie czynności, które są niezbędne dla zaspokojenia bieżących potrzeb życiowych jej i dziecka, oczekuje ciągle na rozwiązanie jej spraw rodzinnych, co umożliwi powrót do [...]. Dlatego, zdaniem Burmistrza Miasta [...], argumentacja wnioskodawczyni w żaden sposób nie przemawia za uznaniem, że [...] jest jej miejscem zamieszkania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej ppsa), Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 ppsa, należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej, jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do jej załatwienia (spór negatywny). Spór między organami jednostek samorządu terytorialnego, niemającymi wspólnego dla nich organu wyższego stopnia, jest sporem o właściwość, rozstrzyganym przez sąd administracyjny (art. 22 § 1 pkt 1 kpa). Rozstrzyganie sporów o właściwość, należących do sądów administracyjnych, objęte jest właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15 § 1 pkt 4 ppsa).