Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta [...] a Burmistrzem Miasta [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpatrzenia wniosku o objęcie M. S. ubezpieczeniem zdrowotnym finansowanym ze środków publicznych postanawia: 1. umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, 2. zwrócić Prezydentowi Miasta [...] - ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego - uiszczony wpis w kwocie 100 (sto) złotych.
Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w W., działając w imieniu Prezydenta Miasta [...], wnioskiem z dnia 6 lutego 2015 r. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem a Burmistrzem [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku o objęcie M. S. ubezpieczeniem zdrowotnym finansowanym ze środków publicznych.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że M. S. w dniu 13 października 2014 r. w trybie nagłym trafił do Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w S. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w S., zawiadomieniem z dnia 20 października 2014 r., na podstawie art. 65 § 1 k.p.a. przekazał według właściwości do Ośrodka Pomocy Społecznej w S. wniosek Szpitala o potwierdzenie prawa M. S. do świadczeń zdrowotnych. Wniosek ten wraz z wywiadem środowiskowym OPS w S. przekazał, przy piśmie z dnia 29 października 2014 r., do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. W toku postępowania GOPS w D. ustalił, że M. S. nigdy nie był zameldowany na pobyt stały w gminie D., lecz był zameldowany w gminie W. Z tych względów, GOPS w D. zawiadomieniem z dnia 13 listopada 2014 r. przesłał wywiad środowiskowy M. S. do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w W., a MOPS w W. przy piśmie z dnia 8 grudnia 2014 r. przekazał powyższy wywiad do Ośrodka Pomocy Społecznej w S., wskazując, że M. S. w ostatnim czasie przebywał na terenie S., gdzie dorywczo pracował. Tam również miał miejsce wypadek, któremu uległ. Zatem M. S. przebywał w S. z zamiarem stałego pobytu i miejscowość ta stanowiła jego miejsce zamieszkania. W tym stanie rzeczy to Burmistrz S. jest organem właściwym do przyznania prawa do świadczeń zdrowotnych ze środków publicznych.
W odpowiedzi na wniosek Kierownik OPS w S., działający z upoważnienia Burmistrza S. poinformował, że decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 54 ust. 4, 7, 8 i 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.) potwierdził prawo M. S. do świadczeń opieki zdrowotnej, obejmujących 90 dni od daty udzielonego świadczenia, tj. od dnia 13 października 2014 r.
Pismem z dnia 15 maja 2015 r. Dyrektor MOPS w W., działający w imieniu Prezydenta Miasta W., cofnął wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 15 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej jako "P.p.s.a."), do rozstrzygania sporów, o których mowa w art. 4, oraz do rozpoznawania innych spraw należących do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego na mocy odrębnych ustaw stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Stosownie do art. 64 § 3 P.p.s.a. do wniosku mają odpowiednio zastosowanie przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
W myśl art. 60 w zw. z art. 64 § 3 P.p.s.a. strona może cofnąć skargę lub złożony wniosek. Cofnięcie takich środków prawnych wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi lub wniosku za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę lub wniosek, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania (art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a.). Przepis art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. ma odpowiednie zastosowanie do wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość.
W niniejszej sprawie nie występują przesłanki niedopuszczalności cofnięcia wniosku, o których mowa w art. 60 P.p.s.a.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny uznał cofnięcie wniosku za skuteczne i na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 64 § 3 w zw. z art. 15 § 2 oraz art. 193 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w punkcie 1 postanowienia.
O zwrocie wpisu od wniosku orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.