Wniosek w przedmiocie skierowania całkowicie ubezwłasnowolnionego Zbigniewa S. do domu pomocy społecznej
Tezy

Przepisem określającym właściwość miejscową gmin w sprawach z zakresu pomocy społecznej jest art. 101 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 64 poz. 593 ze zm./. W ust. 1 przywołanego przepisu ustanowiono podstawową regułę w tym względzie, zgodnie z którą właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Ustawa o pomocy społecznej nie definiuje pojęcia "miejsce zamieszkania", co oznacza, że należy je rozumieć zgodnie z ogólną definicją tego terminu, zawartą w przepisach Kodeksu cywilnego. Art. 27 tego kodeksu stanowi jednoznacznie, że miejscem zamieszkania osoby pozostającej pod opieką jest miejsce zamieszkania opiekuna.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B.-B. o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego między Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej w B.-B. a Miejskim Ośrodkiem Pomocy Społecznej w T. w sprawie wszczęcia i kontynuowania postępowania w przedmiocie skierowania całkowicie ubezwłasnowolnionego Zbigniewa S. do domu pomocy społecznej postanawia: wskazać Prezydenta B.-B. jako organ właściwy w sprawie umieszczenia Zbigniewa S. w domu pomocy społecznej.

Uzasadnienie strona 1/2

We wniosku z 22 czerwca 2004 r. Prezydent Miasta B.-B., reprezentowany przez Zastępcę Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej wniósł o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego przez wskazanie organu właściwego do rozpoznania sprawy skierowania całkowicie ubezwłasnowolnionego Zbigniewa S. do domu pomocy społecznej.

Na wstępie stwierdził, że opiekun prawny Zbigniewa S., jego siostra - Barbara K. mieszka co prawda w B.-B., niemniej nie kwestionując tego faktu, wnioskodawca poczynił następujące ustalenia:

1/ Miejscem stałego zamieszkania i zameldowania Zbigniewa S. są T. Aktualnie przebywa on czasowo w Zakładzie Pielęgnacyjno-Opiekuńczym "N." w Z., gm. U.

2/ Opiekun prawny złożyła wniosek w 1966 r. o umieszczenie Zbigniewa S. w domu pomocy społecznej z uwagi na Jego chorobę i brak możliwości zapewnienia choremu całodobowej opieki w miejscu zamieszkania /inne miejsce zamieszkania brata i opiekuna prawnego/.

3/ Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w T., ul. B. 57 po reformie administracyjnej będąc Miastem na prawach powiatu i równocześnie będąc właściwy ze względu na miejsce stałego pobytu Z. S. prowadził postępowanie w tej sprawie i w dniu 20.01.2000 r. wydał decyzję (...) o zakwalifikowaniu ww. do Domu Pomocy Społecznej w R., ul. P.-J. 3.

4/ W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. znowelizowanych przepisów ustawy o pomocy społecznej dotyczących min. kierowania i ponoszenia odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej, wprowadzonych ustawą z dnia 13.11.2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, MOPS w T. uchylił przywołaną wyżej decyzję (...) z dnia 26.01.2004 r. i poinformował opiekuna prawnego, iż z urzędu rozpocznie postępowanie celem wydania nowej decyzji w sprawie zakwalifikowania Z. S. do domu pomocy społecznej.

4/ Do tut. MOPS 5 października 2004 r. wpłynęło postanowienie z dnia 27.09.2004 r. PCPR w B.-B., które przekazało postanowienie MOPS w T. o przekazaniu tut. MOPS powyższej sprawy do załatwienie zgodnie z właściwością.

W następstwie ww. okoliczności klient aktualnie przebywa w Zakładzie Pielęgnacyjno-Opiekuńczym w Z. 251, gmina U., a pobyt jego ma charakter okresowy. Przypadek klienta zasługuje na kompleksowe rozpoznanie i orzeczenie o skierowaniu do domu pomocy społecznej na pobyt stały przez właściwą gminę, która docelowo ponosi koszty skierowania do domu pomocy społecznej w nowym ładzie prawnym. Wprawdzie art. 27 Kc sugeruje, iż sprawę rozpatrywać ma tut. MOPS, niemniej jednak całokształt okoliczności wskazuje, że klienta powinien kierować MOPS w T., który od 1999 roku prowadził jego sprawę przy niezmienionych przepisach kodeksu cywilnego w tej sprawie. Naszym zdaniem działania MOPS-u w T. spowodowały, iż sprawa Z. S. uległa znacznemu wydłużeniu i konsekwencje tego postępowania dotykają go bezpośrednio.

Prezydent Miasta T., reprezentowany przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej podtrzymał swoje stanowisko, że nie jest organem właściwym w sprawie i wniósł o wskazanie Prezydenta Miasta B.-B. jako organu właściwego do rozpoznania sprawy skierowania całkowicie ubezwłasnowolnionego Zbigniewa S. do domu pomocy społecznej. W uzasadnieniu dodał, że przekazanie sprawy według właściwości nastąpiło stosownie do art. 19 i 65 par. 1 Kpa.

Strona 1/2