Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędzia NSA Elżbieta Kremer, Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz, po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta Miasta L. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem Miasta L. a Wójtem Gminy D. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania sprawy W. G. o skierowanie do domu pomocy społecznej postanawia: umorzyć postępowanie sądowe. .
Wnioskiem z 23 grudnia 2015 r. Prezydent Miasta L., reprezentowany przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w L., zwrócił się o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Wójtem Gminy D., reprezentowanym przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w D., w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania sprawy W. G. o skierowanie do domu pomocy społecznej.
Pismem z 25 stycznia 2016 r. Wójt Gminy D. reprezentowany przez Kierownika GOPS w D. poinformował, że 14 stycznia 2016 r. otrzymano wiadomość z Domu Pomocy Społecznej w B., że W. G. zmarł 7 stycznia 2016 r.
W odpowiedzi na wezwanie Naczelnego Sądu Administracyjnego, czy w związku ze śmiercią W. G., wnioskodawca podtrzymuje swój wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość, pismem z 10 lutego 2016 r. Wójt Gminy D. reprezentowany przez Kierownika GOPS w D. udzielił odpowiedzi twierdzącej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 193 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej jako: "p.p.s.a."), jeżeli nie ma szczególnych przepisów postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, do postępowania tego stosuje się odpowiednio przepisy postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym. W tej sytuacji należy odwołać się do przepisów regulujących postępowanie przed wojewódzkim sądem administracyjnym.
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a., Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe: 1. jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę; 2. w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania; 3. gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
Postępowanie o rozstrzygnięcie sporu o właściwość staje się zatem bezprzedmiotowe, gdy istniejący w chwili wszczęcia postępowania spór o to, kto jest właściwy do załatwienia sprawy administracyjnej przestał istnieć również z tej przyczyny, że wskazanie organu właściwego do załatwienia sprawy nie jest już konieczne z uwagi na fakt, że strona - jak ma to miejsce w niniejszej sprawie - zmarła.
Z uwagi na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 15 § 1 pkt 4 oraz art. 193 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.