Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku E. P. o skierowanie do Domu Samotnej Matki
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jolanta Rajewska sędzia NSA Jolanta Rudnicka sędzia del. WSA Dorota Apostolidis (spr.) po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza B. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem B. a Prezydentem Miasta G. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku E. P. o skierowanie do Domu Samotnej Matki postanawia: wskazać Prezydenta Miasta G. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku.

Uzasadnienie strona 1/2

Wnioskiem z dnia 8 marca 2016 r. Burmistrz B. wniósł o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Prezydentem Miasta G. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku E. P. o skierowanie do Domu Samotnej Matki w M. ([...]) od dnia 4 stycznia 2016 r.

W uzasadnieniu Burmistrz B. wskazał, że E. P. od dnia 22 grudnia 2015 r. do 3 stycznia 2016 r. przebywała w Domu Samotnej Matki w M. na podstawie skierowania MOPS w B., przy czym kierownik MOPS w B. odmówił finansowania jej dalszego pobytu w w/w placówce, Wskazał, że wnioskująca zamieszkuje w G. przynajmniej od 10 lat, gdzie 16 stycznia 2010 r. urodziła syna, który tam zamieszkuje i regularnie jest odwiedzany przez matkę. E. P. zarejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy w B. w celu uzyskania świadczeń w roku 2012/2013, jest na stałe zameldowana w domu rodzinnym w G., a jej rodzice nie stwarzają przeszkód w zamieszkaniu córki w ich domu. E. P. nie chce zamieszkiwać w domu rodzinnym ale zdaniem Burmistrz B. brak zamiaru zamieszkania z przyczyn osobistych w lokalu zameldowania, nie oznacza braku możliwości zamieszkania w tym lokalu i nie czyni z niej osoby bezdomnej, bowiem przesłanki wskazane w art 6 pkt 8 ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. ( Dz.U.z 2015 r., poz.163 z późn. zm.) nie zostały kumulatywnie spełnione. We wniosku z dnia 18 stycznia 2016 r. zainteresowana zwróciła się z prośbą o dalszy pobyt w Domu Samotnej Matki w M., wskazując, że Gmina B. nie jest gminą właściwą ze względu na jej zamieszkanie, gdyż od około 10 lat mieszka w G., obecnie jest w ciąży, nie ma żadnych dochodów.

Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie w G. uznał się za organ niewłaściwy do rozpoznania wniosku Pani P. uznając, że nie jest ona mieszkanką G., jest osobą bezdomną, ostatnio na stałe zameldowaną na terenie gminy B., choć nie zamieszkującą w lokalu mieszkalnym przeznaczonym na pobyt stały w celu zaspokojenia jej potrzeb mieszkaniowych. W ocenie MOPS w G. z powyższego wynika, że właściwym organem do rozpatrzenia wniosku E. P., jest Burmistrz B.

W odpowiedzi na wniosek Prezydent miasta G. wskazał, że jego zdaniem gminą właściwą do rozpoznania sprawy skierowania E. P. do Domu Samotnej Matki w M. ([...]) jest Burmistrz B. według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Wskazał, że Pani P. choć od dnia 22 grudnia 2015 r., na podstawie skierowania wystawionego przez MOPS w B. przebywała w Domu Samotnej Matki w M., to nie miała miejsca zamieszkania na terenie G. Zainteresowana jako miejsce zamieszkania podała dom swoich rodziców w G. w Gminie B., gdzie jest zameldowana, jednak nie mieszka z powodu konfliktu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje;

Sądy administracyjne zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej powoływanej jako "p.p.s.a.", rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i samorządowymi kolegiami oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek, a organami administracji rządowej. Do takich sporów dochodzi wówczas, gdy przynajmniej dwa organy administracji publicznej jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do załatwienia sprawy (spór negatywny).

Strona 1/2