Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do wydania decyzji potwierdzającej prawo H. Z. do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska sędzia del. WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Miasta G. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta G. a Prezydentem Miasta S. w przedmiocie wskazania organu właściwego do wydania decyzji potwierdzającej prawo H. Z. do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. postanawia: wskazać Burmistrza Miasta G. jako organ właściwy do rozpoznania wniosku

Uzasadnienie strona 1/2

Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w G., działający z upoważnienia Burmistrza Miasta G., wnioskiem z dnia 18 marca 2016 r. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy tym organem a Prezydentem Miasta S. w przedmiocie wskazania organu właściwego do wydania decyzji potwierdzającej prawo H. Z. do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Powyższy wniosek został złożony w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Wnioskiem z dnia 11 lutego 2016 r. Krajowy Ośrodek Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym w G. zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. o udzielenie H. Z. pomocy poprzez objęcie go składką na ubezpieczenie zdrowotne finansowane ze środków publicznych.

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w S. uznał się za organ niewłaściwy i powyższy wniosek wraz z wywiadem środowiskowym przekazał do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w G., wskazując, że świadczeniobiorca jest osobą bezdomną, której ostatnim miejscem zameldowania na pobyt stały jest S., jednak od dnia 22 maja 2015 r. do nadal mieszka w Krajowym Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym w G.

W uzasadnieniu wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość Kierownik MOPS w G. podniósł, że H. Z. zameldowany jest natomiast na pobyt stały w S., zaś jego pobyt w Krajowym Ośrodku Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym w G. związany jest wyłącznie z jego leczeniem, które ma charakter długotrwały. Trudno zatem uznać miejsce leczenia za miejsce zamieszkania. Ponadto organ wskazał, że świadczeniobiorca nie wskazuje żadnego miejsca pobytu czy też zamieszkania, do którego mógłby powrócić po zakończeniu leczenia. Oznacza to, że jest osobą bezdomną. Za taką osobę uznał go również MOPS w S., przyznając mu pomoc w formie zasiłku okresowego. Zdaniem Kierownika MOPS w G., skoro MOPS w S. uznał się za organ właściwy do rozpatrzenia wniosku o przyznanie zasiłku okresowego, to powinien również uznać się za właściwy do rozpatrzenia wniosku o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Dyrektor MOPS w S., działający w imieniu Prezydenta S. odpowiadając na wniosek wniósł o wskazanie Burmistrza Miasta G. jako organu właściwego w sprawie. Podkreślił, że podstawą do ustalenia właściwości miejscowej organu jest miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy. Jeżeli natomiast dana osoba nie ma miejsca zamieszkania o jakim mowa w art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.), to organ właściwy w sprawie potwierdzenia prawa do świadczeń zdrowotnych należy ustalić według reguł przewidzianych w art. 21 § 1 pkt 3 i § 2 k.p.a. Tym samym, skoro zainteresowany ma miejsce pobytu w G., to MOPS w S. nie jest właściwy do wydania decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Strona 1/2