Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Włodzimierz Ryms (sprawozdawca), Sędziowie NSA: Jan Kacprzak, Maria Rzążewska, po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi L. O., M. D., W. N., R. B. i B. B. - B. na decyzję Wojewody W. z dnia [...], znak: [...] w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości postanawia: wyznaczyć Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie do rozpoznania sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim postanowieniem z dnia 10 kwietnia 2008 r. wyłączył sędziów Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu w sprawie ze skargi L. O., M. D., W. N., R. B. i B. B. - B. na decyzję Wojewody W. z dnia [...] w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Na skutek tego sprawa nie może być rozpoznana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu.
Wprawdzie przepis art. 22 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) nie stanowi wprost, że w takim przypadku Naczelny Sąd Administracyjny wyznacza inny sąd do rozpoznania sprawy, to jednak należy przyjąć, że skoro Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do wyznaczenia innego sądu do rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego, to tym samym jest właściwy do wyznaczenia innego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego do rozpoznania sprawy, jeżeli na skutek wyłączenia wszystkich sędziów sądu właściwego do rozpoznania sprawy, sąd ten nie może rozpoznać sprawy. Nie jest bowiem możliwe do zaakceptowania stanowisko i taka wykładnia przepisu art. 22 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, która prowadziłaby do pozbawienia strony prawa do rozpoznania jej skargi przez sąd administracyjny.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny wyznaczył do rozpoznania sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie.