Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Pocztarek sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy z wniosku Wójta Gminy Konopnica o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Wójtem Gminy Konopnica a Prezydentem Miasta Łodzi w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku S. J. dotyczącego skierowania jej do domu pomocy społecznej postanawia: umorzyć postępowanie.
Wójt Gminy Konopnica złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Prezydentem Miasta Łodzi w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku S. J. dotyczącego skierowania jej do domu pomocy społecznej.
We wniosku wskazano, że wnioskodawczyni, pomimo zameldowania w Konopnicy, jako centrum swoich życiowych spraw i interesów traktuje obecnie Łódź. W ocenie Wójta Gminy Konopnica, MOPS w Łodzi błędnie uznał, że wnioskodawczyni nadal może zamieszkiwać w Konopnicy. Jest to podyktowane względami zdrowotnymi, podano, że jej miejscem podstawowej opieki zdrowotnej od października 2017 r. jest POZ WAM w Łodzi.
W dniu 14 maja 2018 r. do biura podawczego Naczelnego Sadu Administracyjnego wpłynęło pismo Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 7 maja 2018 r., w którym uznaje on swoją właściwość w niniejszej sprawie.
Organ wskazał, że do dnia 16 października 2017 r. wnioskodawczyni zamieszkiwała w Konopnicy, jednak z uwagi na liczne schorzenia i związane z nimi pogorszenie stanu zdrowia przeprowadziła się do Łodzi, gdzie obecnie zamieszkuje z córką i jej rodziną. Podano, że S. J. ma 82 lata, wymaga stałej i ciągłej opieki innych osób. Cierpi m. in. na zespół otępienny typu Alzheimera, porusz się przy pomocy balkonika, wymaga pomocy przy wszystkich podstawowych czynnościach życia codziennego.
Wobec tego Prezydent Miasta Łodzi uznał, że nie można przyjąć, aby S. J. była w stanie w najbliższym czasie wrócić do opuszczonego domu w Konopnicy. Organ wskazał, że - wobec sytuacji zdrowotnej wnioskodawczyni - zmienia swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie i uznaje swoją właściwość.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm. - dalej "p.p.s.a."), Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Spór o właściwość ma miejsce wtedy, gdy rozbieżność poglądów co do zakresu działania organów administracji publicznej zachodzi w odniesieniu do rozpoznania i rozstrzygnięcia tej samej sprawy, którą zajmują się dwa organy administracji publicznej (spór pozytywny) lub której organy administracji publicznej odmawiają przyjęcia do rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy, powołując się na brak podstaw do ustalenia swej właściwości (spór negatywny). Spór między organami jednostek samorządu terytorialnego , które nie mają wspólnego dla nich organu wyższego stopnia, jest sporem o właściwość rozstrzyganym przez sąd administracyjny (art. 22 § 1 pkt 1 k.p.a.). Rozstrzyganie sporów o właściwość, należących do sądów administracyjnych, objęte jest właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15 § 1 pkt 4 p.p.s.a.).
W niniejszej sprawie jeden z organów pozostających w negatywnym sporze o właściwość - Prezydent Miasta Łodzi - pismem z dnia 7 maja 2018 r. uznał swoją właściwość w niniejszej sprawie, tj. właściwość do rozpoznania wniosku S. J. o skierowanie do domu pomocy społecznej. To oznacza, że z tą chwilą spór o właściwość przestał istnieć. Skoro zatem nie mamy do czynienia z zaistnieniem sporu o właściwość organu , to postępowanie, jako bezprzedmiotowe należało umorzyć.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.