Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Prezydenta W. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku z dnia 13 stycznia 2015 r. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem W. a Burmistrzem Miasta i Gminy G. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M.K. o przyznanie zasiłku celowego na zakup leków postanawia odmówić przywrócenia terminu.
Prezydent W. wnioskiem z dnia 13 stycznia 2015 r. wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Burmistrzem Miasta i Gminy G. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M.K. o przyznanie zasiłku celowego na zakup leków.
Pismami z dnia 19 stycznia 2015 r. sygn. akt I OW 8/15 Przewodniczący Wydziału I Izby Ogólnoadministracyjnej Naczelnego Sądu Administracyjnego wezwał Prezydenta W. do uiszczenia wpisu sądowego w kwocie 100 zł od w/w wniosku o rozstrzygnięcie sporu o właściwość oraz o nadesłanie upoważnienia udzielonego Dyrektorowi Ośrodka Pomocy Społecznej [...], zgodnie z art. 110 ust. 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 182) przez Prezydenta W. do załatwiania w jego imieniu spraw z zakresu pomocy społecznej oraz wydawania w tych sprawach decyzji administracyjnych, bądź podpisanie wniosku bezpośrednio przez Prezydenta W., w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia wniosku.
Powyższe wezwania zostały doręczone organowi w dniu 20 stycznia 2015 r.
W dniu 28 stycznia 2015 r. Prezydent W. złożył do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia w/w braków formalnych wniosku z dnia 13 stycznia 2015 r. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Prezydentem W. a Burmistrzem Miasta i Gminy G. w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku M.K. o przyznanie zasiłku celowego na zakup leków. W uzasadnieniu wniosku podał, że korespondencja z Sądu została przesłana przez Prezydenta W. do Ośrodka Pomocy Społecznej [...] w dniu 26 stycznia 2015 r., a więc na dokonanie czynności w terminie Dyrektorowi Ośrodka Pomocy Społecznej, działającemu w imieniu Prezydenta W., pozostał tylko jeden dzień. W tym dniu (wtorek) radca prawny prowadzący sprawę, w świetle umowy o obsługę prawną z dnia [...] 2015 r., nie ma dyżuru, zatem adresowana do Ośrodka korespondencja została mu przekazana w dniu 28 stycznia 2015 r. (środa), tj. już po upływie terminu do dokonania czynności. W tym dniu, a więc niezwłocznie, radca prawny zlecił dokonanie uiszczenia wpisu oraz nadesłał stosowne upoważnienie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej w skrócie p.p.s.a.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W myśl zaś art. 87 § 1 i § 2 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, zaś w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Wyjaśnić należy, że brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy oraz przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma bowiem charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Może mieć zatem miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Przywrócenia uchybionego terminu nie uzasadniają niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw, czy też nieznajomość prawa (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lipca 2008 r. sygn. akt. II OZ 712/08, https://cbois.nsa.gov.pl). Warunkiem przywrócenia terminu jest zatem uprawdopodobnienie braku winy strony w jego uchybieniu, przy czym pojęcie winy należy rozumieć w sposób obiektywny - wymagający od strony staranności (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2000 r. I CKN 1261/99, publ. Biuletyn SN 2000/5/12). Przy ocenie winy należy bowiem brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu przez stronę działań mających na celu dotrzymanie terminu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 października 1998 r. sygn. akt II CKN 8/98, LEX nr 50679).