Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Irena Kamińska Sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) Sędzia del. WSA Marian Wolanin po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Łódzkim Wojewódzkim Inspektorem Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Piotrkowie Trybunalskim w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania odwołania Przedsiębiorstwa [...] "G." od decyzji Starosty Tomaszowskiego z dnia [...] lutego 2016 r. w przedmiocie ustalenia opłaty za korzystanie z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego postanawia: wskazać Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego jako organ właściwy w sprawie.
Wnioskiem z dnia 14 kwietnia 2016 r. Łódzki Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wniósł o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Piotrkowie Trybunalskim w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania odwołania Przedsiębiorstwa [...] "G." od decyzji Starosty Tomaszowskiego z dnia [...] lutego 2016 r. w przedmiocie ustalenia opłaty za korzystanie z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
W uzasadnieniu Łódzki Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wskazał, że zaskarżona decyzja została wydana w oparciu o art. 40f ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, który stanowi, iż w przypadku sporu dotyczącego zakresu udostępnianych materiałów zasobu lub wysokości należnej opłaty, właściwy organ Służby Geodezyjnej i Kartograficznej wydaje decyzję administracyjną. Wpływ z opłaty, o której mowa w tym przepisie stanowi dochód własny budżetu odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego, co wynika z brzmienia art. 41b tej ustawy. Pobierane opłaty za czynności geodezyjne i kartograficzne, jako dochody budżetu jednostki samorządu terytorialnego spełniające kryterium dochodu określone w art. 60 pkt 7 lub 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych stanowią niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publiczno-prawnym. W związku z tym należy do nich stosować art. 61 ustawy o finansach publicznych, który w ust. 1 pkt 2 stanowi, że organami pierwszej instancji właściwymi do wydawania decyzji w odniesieniu do należności, o których mowa w art. 60, o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej są: w stosunku do należności budżetów jednostek samorządu terytorialnego - wójt, burmistrz, prezydent miasta, starosta albo marszałek województwa.
W ocenie Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego przepisy ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne dotyczące opłat za udostępnianie materiałów z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego są przepisami szczególnymi w stosunku do przepisów ustawy o finansach publicznych. Z uwagi na to, że ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne nie wskazuje expressis verbis organu odwoławczego od decyzji wydanej na podstawie art. 40f, należy stosować przepisy ogólne ujęte w ustawie o finansach publicznych, w tym art. 61 ust 3 ustawy. Fakt sprawowania przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego nadzoru nad prowadzeniem powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a więc merytorycznej kontroli nad prawidłowością funkcjonowania tego zasobu nie oznacza, że będzie on właściwym organem odwoławczym w sprawie opłat za korzystanie z tego zasobu. Ustawodawca nie ujął w art. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne spraw dotyczących opłat, a jedynie umieścił w rozdziale 7 przepisy szczególne, tym samym postępowania administracyjne prowadzone na podstawie art. 40f ustawy winny opierać o przepisy ustawy o finansach publicznych z zastrzeżeniem treści przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne, których nie można interpretować rozszerzająco.