Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz Sędziowie NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz Zygmunt Zgierski (spr.) Protokolant Agnieszka Gugała - Szczerbicka po rozpoznaniu w dniu 3 września 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Poznaniu a Ministrem Infrastruktury w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku H. N. z dnia [...] sierpnia 2008 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej Miasta Poznania - Wydział Finansowy z dnia [...] czerwca 1963 r. o oddaniu w zarząd Dzielnicowemu Zarządowi Budynków Mieszkalnych Poznań-[...] udziałów w nieruchomościach przy ul. [...][...],[...] i [...] w Poznaniu postanawia: wskazać Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu jako organ właściwy do rozpoznania sprawy
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu, działając na podstawie art. 4 w zw. z art. 15 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a., wniosło o wydanie postanowienia rozstrzygającego negatywny spór kompetencyjny, zaistniały między tym Kolegium a Ministrem Infrastruktury, w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej Miasta Poznania - Wydział Finansowy z dnia [...] czerwca 1963 r. o przejściu na własność Państwa i oddaniu w zarząd Dzielnicowemu Zarządowi Budynków Mieszkalnych Poznań - [...] udziałów w nieruchomościach przy ul. [...][...],[...] i [...] w Poznaniu, i wskazanie, że organem właściwym do załatwienia przedmiotowej sprawy jest Minister Infrastruktury.
W uzasadnieniu wniosku Kolegium podało, że z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. decyzji wystąpiła do Wojewody Wielkopolskiego H. N. Postanowieniem z dnia 17 lipca 2009 r. Wojewoda Wielkopolski, uznając się niewłaściwym, przekazał wniosek Ministrowi Infrastruktury do rozpatrzenia według właściwości. W uzasadnieniu postanowienia wskazał, że zgodnie z przepisami dekretu z dnia 31 grudnia 1956 r. o wyłączeniu z województw miast: Krakowa, Poznania i Wrocławia oraz o nadaniu miejskim radom narodowym tych miast uprawnień rad wojewódzkich (Dz.U. z 1957 r. Nr 1, poz. 1) miasto Poznań zostało wyłączone z województwa poznańskiego, a przepisy o zakresie działania wojewódzkich rad narodowych i ich organów miały zastosowanie do miejskiej rady narodowej i jej organów w mieście Poznaniu. Tak więc Prezydium Rady Narodowej Miasta Poznania, w dacie wydania decyzji oddającej w zarząd udziały w nieruchomościach przy ul. [...][...],[...] i [...], tj. w dniu [...] czerwca 1963 r., działało jako organ szczebla wojewódzkiego, a więc organem wyższego stopnia jest Minister Infrastruktury.
Z kolei Minister Infrastruktury, postanowieniem z dnia [...] czerwca 2009 r., przekazał wniosek Ministrowi Finansów uznając, że zgodnie z pouczeniem zawartym w skarżonej decyzji, organem właściwym do rozpatrzenia odwołania od niej był Minister Finansów.
Minister Finansów postanowił zaś przekazać sprawę Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Poznaniu. W uzasadnieniu wskazał, powołując się na zakres działania Ministra Finansów określony w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. (Dz.U. Nr 216 póz. 1592), że sprawy związane z gospodarką nieruchomościami nie należą do jego kompetencji. Podniósł też, że nieruchomości stanowiące przedmiot postępowania administracyjnego zostały skomunalizowane, co powoduje, że do rozpoznania sprawy właściwe jest wyłącznie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu, jako organ wyższego stopnia w stosunku do jednostki samorządu terytorialnego.
Uzasadniając zaś wniosek o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu podniosło, że decyzja będąca przedmiotem postępowania wydana została na podstawie nieobowiązującego już przepisu art. 22 ustawy z dnia 6 maja 1945 r. o wyłączeniu ze społeczeństwa wrogich elementów (Dz.U. Nr 17, poz. 96), art. 13 § 4 dekretu z dnia 28 czerwca 1946 r. o odpowiedzialności karnej za odstępstwo od narodowości w czasie wojny 1939-45 r. (Dz.U. Nr 41, poz.237) oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca1950 r. w sprawie wykonania ustawy o zniesieniu sankcji oraz ograniczeń w stosunku do obywateli, którzy zgłosili swoją przynależność do narodowości niemieckiej (Dz.U. Nr 32, poz. 294). Kolegium wskazało, że żaden z przytoczonych przepisów nie dawał podstawy do wydania decyzji o przekazaniu Dzielnicowemu Zarządowi Budynków Mieszkalnych Poznań - [...] w zarząd udziałów w przedmiotowych nieruchomościach. Również uzasadnienie decyzji nie traktuje o oddaniu nieruchomości w zarząd wskazanemu tam podmiotowi. Wynika z niego natomiast, że nieruchomości stanowiące własność P. R. przeszły na mocy wyroków sądowych, w tym wyroku Sądu Najwyższego oddalającym rewizję P. R. od wyroku Sądu Wojewódzkiego, na własność Skarbu Państwa.