Wniosek w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku Z.K. w sprawie skierowania do domu pomocy społecznej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Burmistrza Miasta [...] o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy Burmistrzem Miasta [...] a Wójtem Gminy [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku Z.K. w sprawie skierowania do domu pomocy społecznej p o s t a n a w i a: oddalić wniosek.

Uzasadnienie strona 1/2

Burmistrz Miasta [...] wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu o właściwość pomiędzy nim a Wójtem Gminy [...] w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku Z.K. o skierowanie do domu pomocy społecznej.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że zawiadomieniem z dnia 11 kwietnia 2018 r. Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] uznał się za niewłaściwy do rozpoznania wniosku o skierowanie do Domu Pomocy Społecznej dla Dorosłych Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej przy ul. Fama 3 we Wrocławiu Z.K. i przekazał sprawę do rozpoznania Ośrodkowi Pomocy Społecznej w [...]. Przekazanie umotywowano tym, że Z.K. do czasu umieszczenia w DPS mieszkała w [...]. Tam znajdowało się jej centrum życiowe i tam posiadała miejsce zamieszkania przez ponad 50 lat. Dodatkowo organ wskazał, że wnioskodawczym jest współwłaścicielką domu z realną możliwością powrotu.

Burmistrz Miasta [...] zauważył, że z przesłanych akt wynika, iż w dniu 2 lutego 2018 r. Z.K. została zabrana przez syna do [...], tam też została zameldowana. Następnie w dniu 15 lutego 2018 r. ww. została umieszczona w Pensjonacie "[...]" w [...], gdzie przebywa do dnia dzisiejszego. W ocenie wnioskodawcy w niniejszej sprawie na dzień wydawania decyzji o skierowaniu nie została spełniona żadna z przesłanek z art. 25 k.c. w zakresie Gminy [...]. Po pierwsze Z.K. nie przebywa na terenie gminy [...] lecz do chwili obecnej umieszczona jest w Pensjonacie "[...]" w [...]. W/w nie planuje powrotu do Gminy [...]. Nie została spełniona też druga przesłanka tj. zamiar stałego pobytu. Z dniem przeprowadzki do syna doszło do zerwania wszelkich więzów z dotychczasowym miejscem zamieszkania. Z uwagi na stan zdrowia, stan rodzinny i wiek uznać należy, że [...] nie jest już miejscem, w którym koncentrują się wszystkie sprawy osobiste i życiowe Z.K..

W odpowiedzi na wniosek Wójt Gminy [...] wniósł o wskazanie Burmistrza Miasta [...] jako organu właściwego w tej sprawie. W ocenie organu, centrum życiowe Pani K. jest w [...] ul. [...]. W tym miejscu zamieszkiwała przez okres około 50 lat i tam ma realną możliwość dalszego zamieszkiwania. Z.K. do czasu umieszczenia jej w Domu Pomocy Społecznej mieszkała w [...] ul. [...]. Z uwagi na stan zdrowia Z.K. w dniu 2 lutego 2018 r. została zabrana przez syna do [...] celem umieszczenia jej w Domu Pomocy Społecznej zlokalizowanego blisko miejsca zamieszkania syna. Powyższe było spowodowane złym stanem zdrowia Z.K. Jej celem nie było zamieszkiwanie na terenie województwa dolnośląskiego u syna.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 15 § 1 pkt 4 w związku z art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) - dalej w skrócie: "P.p.s.a", Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzyga spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej. Przez spór o właściwość, o którym mowa w art. 4 P.p.s.a., należy rozumieć sytuację, w której przynajmniej dwa organy administracji publicznej, jednocześnie uważają się za właściwe do załatwienia konkretnej sprawy (spór pozytywny) lub też żaden z nich nie uważa się za właściwy do jej załatwienia (spór negatywny). Spór między organami jednostek samorządu terytorialnego, niemającymi wspólnego dla nich organu wyższego stopnia, jest sporem o właściwość, rozstrzyganym przez sąd administracyjny (art. 22 § 1 pkt 1 K.p.a.). Rozstrzyganie sporów o właściwość, należących do sądów administracyjnych, objęte jest właściwością Naczelnego Sądu Administracyjnego (art. 15 § 1 pkt 4 P.p.s.a.).

Strona 1/2