Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 października 2007r, sygn. akt IV SA/Po 1003/06 o umorzeniu postępowania w przedmiocie żądania zwolnienia od kosztów sądowych oraz o ustanowieniu adwokata w sprawie ze skargi B. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie pomocy w naturze postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 19 października 2007r., sygn. akt IV SA/Po 1003/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu umorzył postępowanie w przedmiocie żądania zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowił dla B. T. adwokata w sprawie ze skargi B. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie pomocy w naturze.
Sąd wskazał, że skarga wniesiona przez B. T. dotyczy pomocy społecznej, a więc, na podstawie art. 239 ust. 1 lit a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), korzysta on ze zwolnienia od kosztów sądowych z mocy ustawy.
Jednocześnie Sąd stwierdził, że sytuacja materialna skarżącego wskazuje, iż nie jest on w stanie ponieść kosztów ustanowienia z wyboru profesjonalnego pełnomocnika, w związku z czym Sąd przyznał mu adwokata z urzędu.
Na to postanowienie B. T. złożył zażalenie, wskazując, że do postanowienia tego nie wnosi żadnych zastrzeżeń, jednak uważa, że "uzasadnienie jest nieścisłe, niespójne, a wręcz kłamliwe".
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej.
Przepis ten oznacza, że zwolnienie z obowiązków uiszczenia kosztów sądowych następuje z mocy prawa, a nie jest poddane uznaniu Sądu.
W przedmiotowej sprawie dla skarżącego oznacza to, że jest on z mocy prawa zwolniony od obowiązku uiszczenia wszelkich kosztów sądowych w sprawie z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...], nr [...], przy czym nie ma znaczenia, kiedy i w jakim zakresie korzystał on z pomocy społecznej, bowiem istotny jest sam fakt, że przedmiotowa sprawa z jego skargi dotyczy pomocy społecznej.
Naczelny Sąd Administracyjny pragnie podkreślić, że w niniejszej sprawie przyznanie skarżącemu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu również adwokata z urzędu oznacza, że w niniejszej sprawie zostało skarżącemu przyznane prawo pomocy w zakresie całkowitym, bowiem wyczerpane zostały przesłanki określone w art. 245 § 2 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Podkreślić przy tym należy, że niniejsze postanowienie, jak też zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, dotyczy przyznania skarżącemu prawa pomocy tylko w sprawie ze skargi B. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...], nr [...].
Jeżeli skarżący chce ubiegać się o przyznanie takiego prawa w innych sprawach toczących się przed Sądem z jego udziałem, powinien złożyć do Sądu nowy wniosek w tym przedmiocie.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił jak w sentencji.