Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. K. na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2014 r., sygn. akt I OZ 100/14 oddalające zażalenie R. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 stycznia 2014r. sygn. akt II SA/Wa 1506/13 o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi R. K., Stowarzyszenia [...] z siedzibą w B. w likwidacji, Stowarzyszenia [...] z siedzibą w B., Fundacji [...] z siedzibą w B. na postanowienie Generalnego Inspektora Ochrony danych Osobowych z dnia [...] czerwca 2013r. nr [...] w przedmiocie zwrotu pisma z uwagi na nieuiszczenie opłaty skarbowej odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 18 lutego 2014r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie R. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 stycznia 2014r., mocą którego odmówiono R. K. przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
W dniu 11 marca 2014r. R. K. wniósł zażalenie na opisane powyżej postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Zgodnie z art. 194 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi( Dz.U.2002.153.1270 ze zm.), dalej P.p.s.a. zażalenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługują na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Żaden przepis prawa nie stanowi o dopuszczalności złożenia zażalenia na postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W tej sytuacji kontrolowane zażalenie jako niedopuszczalne należało na zasadzie art. 178 w związku z art. 197§2 P.p.s.a. odrzucić.
Mając na względzie powyższe orzeczono jak w sentencji