Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 27 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2009 r., sygn. akt VII SA/Wa 1256/09 oddalające wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi P. B. na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia [...] maja 2009 r., sygn. akt [...] postanawia oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2009 r., sygn. akt VII SA/Wa 1256/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wniosek P.B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie z jego skargi na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia [...] maja 2009 r., sygn. akt [...]. W uzasadnieniu Sąd I instancji podał, że w niniejszej sprawie, z uwagi na brak właściwości sądów administracyjnych, występuje wskazana w art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przesłanka oczywistej bezzasadności skargi.
W zażaleniu na powyższe postanowienie P.B. wniósł o zbadanie zgodności z prawem zaskarżonego orzeczenia Sądu Okręgowego w W..
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) prawo pomocy nie może być przyznane stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. Za taką oczywistą bezzasadność należy uznać sytuację, w której Sąd, bez głębszej analizy, może stwierdzić niedopuszczalność wniesionego środka prawnego. Taki przypadek ma miejsce w niniejszej sprawie.
Wniosek o przyznanie prawa pomocy z jakim wystąpił P.B. dotyczy postępowania z jego skargi na postanowienie Sądu Okręgowego w W.. Skarga ta jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu ze względu na brak właściwości sądów administracyjnych. Brak właściwości sądu administracyjnego w sprawach należących do właściwości innych sądów wynika z jednoznacznego uregulowania tej kwestii w przepisach Konstytucji RP. W art. 177 Konstytucji RP przyjęto domniemanie właściwości sądów powszechnych. Potwierdzenie tego stanu rzeczy znajdujemy w art. 184 Konstytucji RP, zgodnie z którym NSA oraz inne sądy administracyjne sprawują w zakresie określonym w ustawie, kontrolę działalności administracji publicznej.
Skoro zatem skarga w przedmiotowej sprawie jest niedopuszczalna to jest ona oczywiście bezzasadna w rozumieniu art. 247 p.p.s.a. Zasadnie zatem w takiej sytuacji Sąd I instancji odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 184 z związku z art. 197 p.p.s.a. postanowił zażalenie oddalić.