Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 września 2007 r., sygn. akt IV SA/Wa 2094/06 o odmowie przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przejścia działek z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa postanawia: oddalić zażalenie
Pismem z dnia 14 czerwca 2007 r. A. G. wniósł o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej, wniesionej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 lutego 2007 r., sygn. akt IV SA/Wa 2094/06 w którym oddalono skargę A. G. na decyzję Ministra Budownictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przejścia działek z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa. Ponieważ skarga kasacyjna, wniesiona przez zawodowego pełnomocnika, nie została należycie opłacona - opłata została uiszczona w znakach opłaty sądowej, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 28 maja 2007r. odrzucił wniesiony środek odwoławczy.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu skarżący stwierdził, że o treści niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia dowiedział się w dniu 14 czerwca 2007 r. Wywiódł, że do uchybienia terminu doszło z przyczyn nie leżących po jego stronie, za które nie ponosi on winy. W przekonaniu strony, błąd pełnomocnika nie może pociągać negatywnych skutków procesowych dla mocodawcy.
Postanowieniem z dnia 19 września 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej. Jak podniósł Sąd złożony przez A. G. wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej nie zasługuje na uwzględnienie w świetle art. 86 § 1 p.p.s.a., bowiem skarżący nie uprawdopodobnił okoliczności wskazujących na brak jego winy w uchybieniu terminu. W przypadku gdy strona jest reprezentowana przez adwokata, tak jak ma to miejsce w niniejszej sprawie, wymóg braku winy w uchybieniu terminu należy odnieść do pełnomocnika. Wbrew twierdzeniom strony, mocodawca ponosi ryzyko ujemnych skutków niestarannego zachowania się profesjonalnego pełnomocnika procesowego. Zarówno pełnomocnik jak i sama strona nie może wnioskować o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej powołując się na brak winy strony w błędach poczynionych przez pełnomocnika. Pełnomocnik, który zgodził się reprezentować stronę, ma obowiązek działania w jej imieniu i na rzecz mocodawcy z równą starannością, jak gdyby działał na własną rzecz. Oznacza to, że osoba działająca przez pełnomocnika działa w taki sposób, jakby sama dokonywała czynności procesowych, tyle że przy wykorzystaniu profesjonalnej pomocy. Ponosi również następstwa niedokonania określonych w stosunku do niego czynności przez pełnomocnika, mając jedynie roszczenie o naprawienie ewentualnych szkód.
Na powyższe postanowienie A. G. wniósł zażalenie, domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. Skarżący zarzucił powyższemu postanowieniu naruszenie art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.). W uzasadnieniu zażalenia podniesiono, iż w przypadku, gdy wpis został opłacony w znakach opłaty sądowej, nie można twierdzić, iż nie została opłacona w ogóle, a więc należy stwierdzić, iż żądana opłata wpłynęła w terminie do jednostki budżetowej jaką jest sąd administracyjny. Pełnomocnik nie miał możliwości uiszczenia opłaty w żądanej formie, albowiem prowadzi działalność jednoosobowo. Skoro pełnomocnik skarżącego nie zdążył z opłatą w kasie Sądu i w placówce pocztowej w związku z pełnionymi przez siebie obowiązkami w innych sprawach to strona nie może ponosić negatywnych skutków wynikłych z okoliczności po stronie pełnomocnika. Podkreślono, iż strona uiściła podwójną wysokość wpisu od skargi - poprzez pełnomocnika w znakach opłaty sądowej oraz sama bezpośrednio na konto Sądu, a więc uzupełniła braki skargi kasacyjnej w wymagany sposób.