Zażalenie na postanowienie WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi na bezczynność SKO we Wrocławiu
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kremer po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia D.W. i M. W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 września 2014 r., sygn. akt II SAB/Wr 51/14 o odmowie przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie w sprawie ze skargi D. W. i M. W. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu postanawia: oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6122 Rozgraniczenia nieruchomości
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Geodezja i kartografia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/2

W reakcji na wezwanie do sprecyzowania przedmiotu skargi D. i M. W. złożyli wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. We wniosku podano, że małżonkowie wspólnie prowadzą gospodarstwo domowe, a ich łączny miesięczny dochód wynosi 2.781 zł i pochodzi wyłącznie z otrzymywanych emerytur. Wskazano też, że wnioskodawcy są właścicielami nieruchomości położonej we wsi N. D., oznaczonej jako działki nr [...] i [...] o pow. 2488 m².

Referendarz sądowy wezwał pismem z dnia 29 lipca 2014 r. wnioskodawców do sprecyzowania i udokumentowania w terminie 7 dni danych dotyczących ich dochodów, zobowiązań i miesięcznych wydatków związanych z utrzymaniem siebie i domu, a także wyjaśnienia m.in. czy korzystają z pomocy osób trzecich, w jakiej wysokości byliby w stanie uiścić wpis sądowy.

W piśmie z dnia [...] sierpnia 2014 r. skarżący wskazali m.in., że nie są w stanie opłacić żadnej z licznych spraw zawisłych przed sądem. Zauważyli, że co miesiąc wydają na opłaty, ksero, sprawdzenie w sądzie akt jedną emeryturę, druga natomiast nie wystarcza na minimum socjalne. Wskazali również, że nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego z pozostałymi skarżącymi, ponieważ posiadane przez nich mieszkanie nie nadaje się do zamieszkania, nie ma w nim wody i ogrzewania. Przy opisanym piśmie nie nadesłano żadnych dokumentów wskazanych w wezwaniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił przyznania prawa pomocy. Sąd wskazał, że wniosek o przyznanie prawa pomocy pozostaje nienależycie udokumentowany, ale już jego ocena w tym stanie pozwala na przesądzenie, iż na obecnym etapie nie zostało przez wnioskodawców wykazane, że nie są w stanie ponieść kosztów sądowych w zainicjowanym przez siebie postępowaniu. Co za tym idzie, sąd ocenił również, że skoro sytuacja materialna wnioskodawców nie uzasadnia zwolnienia ich z kosztów sądowych w całości z powodu ubóstwa, to nie są również spełnione przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. Innymi słowy, brak jest podstaw, aby kredytować działalność profesjonalnego pełnomocnika strony skarżącej ze środków publicznych.

Od tego postanowienia skarżący wnieśli zażalenie, wnosząc o jego uchylenie i zmianę. Wskazali, że orzeczenie to jest niesprawiedliwe i niezgodne z prawem. Przedstawili także szczegółowo historię sprawy oraz wskazali na zasady przyznawania prawa pomocy.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Rozpatrując powyższą sprawę przede wszystkim należy wskazać, że prawo pomocy jest instytucją wyjątkową, a co za tym idzie przesłanki jego przyznania muszą być interpretowane ściśle.

Zgodnie z art. 246 § 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

Zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego bądź adwokata z urzędu jest odstępstwem od ogólnej reguły ponoszenia przez strony kosztów postępowania samodzielnie (art. 199 p.p.s.a.), a także zasady powszechnego i równego partycypowania w daninach publicznych, do których zalicza się wszelkie opłaty sądowe, wyrażonej w art. 84 Konstytucji RP. Udzielenie stronie prawa pomocy jest formą dofinansowania jej z budżetu państwa w sytuacji wystąpienia uzasadnionych powodów do przerzucenia ciężaru dotyczącego danej osoby na współobywateli i powinno mieć miejsce tylko w okolicznościach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe ze względu na wyjątkowo trudną sytuację materialną, jak ma to miejsce m.in. - zgodnie z orzecznictwem sądowym - w przypadku osoby bezrobotnej bez prawa do zasiłku mającej na utrzymaniu dzieci. Skarżący nie mają natomiast na utrzymaniu małoletnich dzieci i całość stałego dochodu przeznaczają na zaspokojenie własnych potrzeb.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6122 Rozgraniczenia nieruchomości
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Geodezja i kartografia
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze