Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła skarżąca, wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia i przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
W uzasadnieniu zażalenia podniesiono, że skarżąca korzystała z pomocy różnych prawników, jednak pomoc ta ograniczała się jedynie do napisania pism, a nawet jeżeli otrzymała o od nich ustną informację o konieczności złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku to i tak by jej nie zapamiętała. Ponadto wskazano, iż mąż skarżącej jest 92 letnim kombatantem, osobą bardzo schorowaną, nie mającą kontaktu z rzeczywistością. Natomiast syn skarżącej cierpi na szereg schorzeń, co zostało potwierdzone stosownym zaświadczeniem lekarskim. W związku z tym skarżąca nie tylko sama nie mogła należycie zrozumieć pouczenia Sądu w zawiadomieniu o terminie rozprawy, a już na pewno takiej wiedzy nie mogła uzyskać od męża i syna.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270) dalej "p.p.s.a." strona, która bez swojej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym, może złożyć wniosek o przywrócenie terminu (art. 86 § 1). Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności wnosi się do sądu, w którym czynność ta miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1). Należy w nim uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2).
Przy ocenie braku winy w uchybieniu terminu przyjąć należy pewien obiektywny miernik staranności, co oznacza, że tylko stwierdzenie, że strona danej przeszkody nie była w stanie przewidzieć, uzasadnia uwzględnienie wniosku. Chodzi więc o okoliczności od strony całkowicie niezależne i nieprzewidywalne.
W niniejszej sprawie Sąd I instancji uznał, iż skarżąca nie wykazała braku winy w uchybieniu terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, bowiem wiedzę o korespondencji, która zawierała zawiadomienie o terminie rozprawy, a także pouczenie o możliwości złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, posiadał także mąż i syn skarżącej.
Wskazać jednak należy, iż we wniosku o przywrócenie terminu skarżąca podniosła, iż jest osobą w podeszłym wieku, niezdolną do samodzielnej egzystencji. Ponadto w zażaleniu wskazano, że zarówno mąż, jak i syn skarżącej są osobami, które mają ograniczony kontakt z rzeczywistością. W takiej sytuacji, biorąc pod uwagę to, iż skarżąca nie tylko sama nie mogła należycie zrozumieć pouczenia Sądu w zawiadomieniu o terminie rozprawy oraz, że takiej wiedzy nie mogła uzyskać od męża i syna, z uwagi na ich stan zdrowia, uznać należy, iż skarżącej nie można przypisać winy w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 188 w związku z art. 86 § 1 i 197 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.