Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2009 r., sygn. akt II SAB/Wa 149/09 odrzucające zażalenie R. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2009 r., sygn. akt II SAB/Wa 149/09 w sprawie ze skargi R. P. na bezczynność Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o wznowienie postępowania w sprawie cofnięcia pozwolenia na odbywanie pozaetatowej aplikacji sądowej postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2009 r., sygn. akt II SAB/Wa 149/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie R. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2009 r., sygn. akt II SAB/Wa 149/09 w sprawie ze skargi R. P. na bezczynność Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o wznowienie postępowania w sprawie cofnięcia pozwolenia na odbywanie pozaetatowej aplikacji sądowej.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż postanowieniem z dnia 23 listopada 2009 r. o sygn. akt II SAB/Wa 149/09 oddalił wniosek R. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie z jego skargi na bezczynność Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o wznowienie postępowania w sprawie cofnięcia zezwolenia na odbywanie pozaetatowej aplikacji sądowej, z uwagi na oczywistą bezzasadność skargi.
Przesyłka zawierająca odpis wskazanego wyżej postanowienia została doręczona skarżącemu w dniu 2 grudnia 2009 r., co poświadczył osobiście na zwrotnym potwierdzeniu jej odbioru.
W piśmie z dnia 10 grudnia 2009 r. R. P. wniósł na przedmiotowe postanowienie zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Wydając zaskarżone postanowienie Sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżący potwierdził odbiór przesyłki Sądu, zawierającej odpis postanowienia z dnia 23 listopada 2009 r., w dniu 2 grudnia 2009 r. W związku z tym ostatni dzień terminu do wniesienia zażalenia przez R. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2009 r. upłynął w dniu 9 grudnia 2009 r. (środa). Oznacza to, że zażalenie nadane przez skarżącego w urzędzie pocztowym w dniu 10 grudnia 2009 r. (data stempla pocztowego na kopercie) zostało wniesione z uchybieniem terminu. W takiej sytuacji zażalenie, jako spóźnione, podlegało odrzuceniu.
W zażaleniu na powyższe postanowienie R. P. wskazał, iż ewentualne uchybienie terminowi do wniesienia zażalenia nastąpiło bez jego winy, gdyż był w tym chory, co stwierdził biegły lekarz sądowy. Powołując się na powyższe wniósł o uchylenie przedmiotowego postanowienia, ewentualnie o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 23 listopada 2009 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 194 § 2 P.p.s.a. zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od doręczenia postanowienia.
Jedynym sposobem ustalenia tej daty jest stwierdzenie, kiedy skarżącemu faktycznie doręczona została przesyłka sądowa zawierająca postanowienie Sądu I instancji z dnia 23 listopada 2009 r. Na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki uwidoczniona data 2 grudnia 2009 r. została opatrzona podpisem R. P.. Na odwrocie tego samego dokumentu znajduje się też adnotacja doręczyciela potwierdzająca powyższy fakt. Zasadnie więc Wojewódzki Sąd Administracyjny przyjął skuteczność doręczenia stronie postanowienia w tym właśnie dniu i od tej daty należy liczyć siedmiodniowy termin do zaskarżenia zażalenia, który upływa z końcem dnia 9 grudnia 2009 r. Mając powyższe na uwadze, nie sposób zatem przyjąć, że składając zażalenie w dniu 10 grudnia 2009 r. skarżący zachował zakreślony termin. Prawidłowe jest zatem poczynione w zaskarżonym postanowieniu ustalenie dotyczące przekroczenia przez skarżącego terminu do złożenia zażalenia.
Stosownie do treści art. 85 P.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Zasadnie więc przyjął Wojewódzki Sąd Administracyjny, iż uchybienie terminu do wniesienia zażalenia skutkuje jego odrzuceniem.
Po upływie terminu określonego w art. 194 § 2 P.p.s.a. skuteczne wniesienie zażalenia na postanowienie Sądu pierwszej instancji jest możliwe, jeżeli zostanie przywrócony termin do dokonania tej czynności. W niniejszej sprawie skarżący dopiero w zażaleniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie Sądu pierwszej instancji z dnia 23 listopada 2009 r., oddalające jego wniosek o przyznanie prawa pomocy. Naczelny Sąd Administracyjny nie może jednak rozpoznać tego wniosku, ponieważ zgodnie z art. 87 §1 P.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu podlega rozpoznaniu przez właściwy Wojewódzki Sąd Administracyjny.
Skoro zaś czynność procesowa, jaką było wniesienie zażalenia po terminie, nie mogła odnieść zamierzonego skutku procesowego, to Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji