Zażalenie na postanowienie WSA we Wrocławiu w sprawie ze skargi K.H. na niewykonanie wyroku WSA we Wrocławiu , sygn. akt IV SAB/Wr 193/13
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K.H. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 września 2014 r. sygn. akt IV SA/Wr 302/14 o oddaleniu wniosku o wyłączenie sędziego NSA Tadeusza Kuczyńskiego w sprawie ze skargi K.H. na niewykonanie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 stycznia 2014 r., sygn. akt IV SAB/Wr 193/13 postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił wniosek K.H. o wyłączenie sędziego NSA Tadeusza Kuczyńskiego od orzekania w sprawie z jej skargi na niewykonanie wyroku tego Sądu z dnia 14 stycznia 2014 r., sygn. akt IV SAB/Wr 193/13. W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, iż składając wniosek o wyłączenie sędziów strona uzasadniła swoje żądanie tym, że w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu orzeka sędzia Anna Kuczyńska, zaś Prezesem Sądu Okręgowego jest sędzia Robert Kuczyński, a ewentualne powiązania rodzinne sędziów budzą wątpliwości co do ich bezstronności. Rozpoznając wniosek Sąd I instancji uznał, iż nie zasługuje on na uwzględnienie, bowiem w sprawie nie istnieją żadne okoliczności, które mogłyby stanowić przesłankę wyłączenia w myśl przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a". Sąd podkreślił, że podstawą wyłączenia sędziego nie może być subiektywne przekonanie strony o braku obiektywizmu składu orzekającego, bowiem konieczne jest wskazanie konkretnych i poważnych powodów, które obiektywnie spowodowałyby utratę zaufania co do bezstronności sędziów orzekających w sprawie.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła K.H., wnosząc o jego uchylenie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Instytucja wyłączenia sędziego od orzekania w sprawie regulowana jest przepisami Rozdziału 5 Działu I ustawy P.p.s.a. Art. 18 § 1 tej ustawy zawiera zamknięty katalog przesłanek, dla których wyłączenie sędziego winno nastąpić z urzędu, zaś wyłączenie dokonywane na wniosek strony uregulowane jest art. 19 tejże ustawy. Zasadnie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu ocenił, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzą okoliczności, które uzasadniałyby uwzględnienie wniosku o wyłączenie sędziego NSA Tadeusza Kuczyńskiego od orzekania w niniejszej sprawie.

Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z treścią art. 22 § 2 P.p.s.a. wydanie postanowienia w przedmiocie wyłączenia sędziego musi być poprzedzone złożeniem wyjaśnień przez sędziego, którego wniosek dotyczy. Sędzia, którego wniosek w niniejszej sprawie dotyczył, wbrew zarzutom zawartym w zażaleniu, złożył wymagane oświadczenia wskazując, że nie istnieją okoliczności tego rodzaju, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość, co do jego bezstronności. Mając na uwadze to, że skarżąca nie wskazała, ani też nie udowodniła, żadnych okoliczności, które uzasadniałyby jej wniosek - należało uznać zarzuty w tej kwestii za nietrafne. Należy ponownie przywołać stanowisko Sądu Najwyższego, który uznał że "autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego wyjaśnienia i jeżeli strona żądająca wyłączenia zaprzecza prawdziwości, obowiązana jest wskazać i udowodnić okoliczności, które by podważały wiarygodność oświadczenia sędziego" (postanowienie z 25.08.1971 r., I CZ 121/71, OSN 1972, poz. 55). Sąd w składzie orzekającym pogląd ten w pełni podziela.

Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela także pogląd wyrażony w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, iż skoro sędzia, którego przedmiotowy wniosek dotyczy złożył oświadczenie, że nie zachodzą żadne okoliczności określone w art. 18 i art. 19 P.p.s.a., dające podstawę do wyłączenia od rozpoznawania w niniejszej sprawie i prawdziwość tego oświadczenia nie budzi żadnych wątpliwości, to wniosek o jego wyłączenie nie zasługuje na uwzględnienie. (por. postanowienie NSA z dnia 11 stycznia 2007 sygn. akt II OZ 1474/06, postanowienie NSA z dnia 19 czerwca 2008 r., sygn. akt I OZ 441/08, postanowienie NSA z dnia 12 maja 2010 r., sygn. akt I OZ 332/10).

Zdaniem Sądu odwoławczego skarżąca zarówno we wniosku o wyłączenie sędziów jak i we wniesionym później zażaleniu nie wskazała żadnych okoliczności, które mogłyby stanowić przesłankę uzasadniającą wyłączenie. Za okoliczność taką w żadnym razie nie może być uznane ewentualne podobieństwo fizyczne czy też zbieżność nazwisk. A już za wręcz absurdalne uznać trzeba żądanie przeprowadzenia testów DNA osób wskazanych przez skarżącą.

Mając na uwadze powyższe i uznając zaskarżone postanowienie za zgodne z prawem, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1