Zażalenie na postanowienie WSA w Krakowie w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miasta K. , Nr [...] w przedmiocie zasad zbywania lokali mieszkalnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dnia 15 listopada 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 28 maja 2013 r., sygn. akt II SA/Kr 368/13 w sprawie ze skargi M. L. oraz I. K. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] czerwca 2008 r., Nr [...] w przedmiocie zasad zbywania lokali mieszkalnych postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 28 maja 2013 r., sygn. akt II SA/Kr 368/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu wniosku M. L. odmówił wyłączenia sędziego Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Krakowie A. N. od orzekania w sprawie ze skargi M. L. oraz I. K. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] czerwca 2008 r., Nr [...] w przedmiocie zasad zbywania lokali mieszkalnych. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd podał, że pismem z dnia 14 maja 2013 r. M. L. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie A. N. od orzekania w sprawie, wskazując iż sędzia, jeszcze jako radca prawny, reprezentowała Gminę Miasta Krakowa w sprawach przeciwko wnioskodawczyni.

W swoich wyjaśnieniach sędzia A. N. podała, iż jako radca prawny zatrudniony w Zespole Radców Prawnych Gminy Miejskiej Kraków i tym samym pełnomocnik Prezydenta Miasta Krakowa, reprezentowała Gminę Miejską Kraków w sprawie przeciwko M. L. o zapłatę zaległych opłat za użytkowanie wieczyste przed Sądem Rejonowym Wieliczce. Nie reprezentowała natomiast Wydziału Skarbu UMK w zakresie gospodarowania zasobem nieruchomości gminnych czy opiniowania projektów uchwał związanych ze sprzedażą lokali i nie była też pełnomocnikiem gminy w sprawie związanej z zaskarżoną uchwałą Rady Miasta Krakowa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił wniosek podając, że instytucja wyłączenia sędziego przewidziana w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a. ma na celu zagwarantowanie bezstronności przy orzekaniu w danej sprawie, tzn. ma zapewnić, aby na treść rozstrzygnięcia nie miały wpływu osobiste zapatrywania i uprzedzenia osoby biorącej udział w jego podjęciu. Powołana ustawa przewiduje dwie grupy przyczyn wyłączenia sędziego tj. z mocy prawa oraz na wniosek strony (czy też żądanie sędziego).

Wedle brzmienia art. 18 § 1 p.p.s.a. sędzia jest wyłączony z mocy ustawy w sprawach: 1) w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki; 2) swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia; 3) osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli; 4) w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron; 5) w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą; 6) w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator; 6a) dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie; 7) w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.

Natomiast w myśl art. 19 p.p.s.a. niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.

Strona 1/4