Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 czerwca 2011 r. sygn. akt II SAB/Wa 125/11 w zakresie rozstrzygnięcia w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania w sprawie ze skargi D.S. na bezczynność Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie przetwarzania danych osobowych postanawia: oddalić zażalenie
Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2011 r., sygn. akt II SAB/Wa 125/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie umorzył postępowanie w sprawie ze skargi D.S., reprezentowanego przez radcę prawnego M.D., wniesionej na bezczynność Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie rozpoznania wniosku o w sprawie przetwarzania danych osobowych. Jednocześnie, w drugim punkcie sentencji, Sąd zasądził od Inspektora zwrot kosztów postępowania w kwocie 340 zł na rzecz skarżącego. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji wskazał, iż organ, decyzją z dnia [...] maja 2011 r., nr [...], rozstrzygnął sprawę zainicjowaną wnioskiem skarżącego. Sąd zauważył, iż wydanie tej decyzji nastąpiło już po wniesieniu skargi na bezczynność organu, jednakże zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. akt I OPS 6/08, umorzenie postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej ustawą P.p.s.a., następuje także w przypadku, gdy po wniesieniu skargi na bezczynność organu, organ ten wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do których pozostawał w bezczynności. Postępowanie w przedmiotowej sprawie umorzone zostało więc z uwagi na jego bezprzedmiotowość, zaś o zwrocie kosztów Sąd orzekł na podstawie art. 201 § 1 w zw. z art. 205 § 2 ustawy P.p.s.a.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, domagając się uchylenia postanowienia Sądu I instancji w części dotyczącej kosztów postępowania. Organ zarzucił Sądowi naruszenie art. 141 § 4 w zw. z art. 166 ustawy P.p.s.a. oraz art. 201 § 1 w zw. z art. 54 § 3 ustawy P.p.s.a. W obszernym uzasadnieniu organ wskazał między innymi, iż Sąd nieprawidłowo przyjął, że organ pozostawał w przedmiotowej sprawie w bezczynności, co miałoby wynikać z faktu, iż zdaniem Sądu decyzja z dnia [...] maja 2011 r. wydana została w trybie art. 54 § 3 ustawy P.p.s.a. Obciążenie więc organu obowiązkiem zwrotu kosztów było nieuzasadnione i przedwczesne, bowiem Sąd arbitralnie rozstrzygnął o tym, iż organ pozostawał w bezczynności bez merytorycznego rozpoznania sprawy.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. akt I OPS 6/08 stwierdził, iż przepis art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. ma zastosowanie także w przypadku, gdy po wniesieniu skargi na bezczynność organu - w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a tej ustawy - organ wyda akt lub dokona czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, co do których pozostawał w bezczynności. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, bowiem wydanie decyzji z dnia [...] maja 2011 r. nastąpiło po wniesieniu skargi na bezczynność Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, ale przed jej rozpoznaniem przez Sąd. Tym samym postępowanie sądowe stało się bezprzedmiotowe, co obligowało Sąd I instancji do jego umorzenia na podstawie powołanego przepisu.
Z kolei art. 201 § 1 P.p.s.a. nakazuje zwrot kosztów na rzecz skarżącego także w razie umorzenia postępowania z przyczyny wskazanej w art. 54 § 3, co miało miejsce w niniejszym postępowaniu.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.