Zażalenie na postanowienie WSA w Poznaniu w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Okręgowej Służby Więziennej nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej
Uzasadnienie strona 3/3

Ponadto, powołując się na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 października 1998r., II CKN 8/98, należy też podkreślić, że przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminowi do dokonania czynności procesowej, należy brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, lecz także okoliczności świadczące o podjęciu lub nie podjęciu przez stronę działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu. W opinii Naczelnego Sądu Administracyjnego, taką analizę dokonał Sąd I instancji, który wydając zaskarżone postanowienie uznał, iż przedstawione w aktach niniejszej sprawy dowody nie uprawdopodobniają, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy skarżącego.

Sąd I instancji zasadnie stwierdził w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, że skarżący nie wykazał, iż w sprawie zachodzą przesłanki wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Nie sposób uznać, że skarżący przebywając w areszcie śledczym miał utrudniony dostęp do korespondencji. W tym miejscu należy odwołać się do § 18 regulaminu organizacyjno - porządkowego (rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 grudnia 2016 r. w sprawie regulaminu organizacyjno - porządkowego wykonywania kary pozbawienia wolności, Dz. U. z 2016 r. poz. 2231), zgodnie z którym, skazany nieposiadający środków pieniężnych otrzymuje od administracji zakładu karnego papier, koperty oraz znaczki pocztowe na dwie przesyłki listowe ekonomiczne w miesiącu, o masie do 20g. Równocześnie, stosownie do treści § 22 rozporządzenia koszty przesłania wniosków, skarg i próśb adresowanych do organów, o których mowa w art. 8a § 3 Kodeksu Karnego Wykonawczego, ponosi skazany, a jeżeli nie posiada środków pieniężnych, otrzymuje od administracji zakładu karnego papier, koperty i znaczki pocztowe poza limitem określonym w § 18. W świetle powyższego formułowanie twierdzeń, że skarżący nie miał możliwości nadania korespondencji w terminie z uwagi na to, że środki pieniężne jakim dysponował na dzień 27 grudnia 2017 r. (wpłata na konto depozytowe 150 zł), przeznaczył na zakupy w kantynie zakładu karnego, jest nieuprawnione, tym bardziej, że sam skarżący nie wskazał, że czynił jakiekolwiek starania w celu zabezpieczenia środków pieniężnych na zakup znaczków pocztowych.

Zdaniem NSA, przeszkodą usprawiedliwiającą uchybienie terminu może być tylko okoliczność uniemożliwiająca, a nie tylko utrudniająca dokonanie czynności procesowej w terminie. Ponadto, zachowanie skarżącego świadczy o braku dochowania przez niego należytej staranności w prowadzeniu własnych spraw.

W tym stanie rzeczy należy uznać, że w niniejszej sprawie nie zachodzi przesłanka ustanowiona w art. 86 § 1 P.p.s.a., warunkująca przywrócenie uchybionego terminu, a zatem postanowienie Sądu I instancji odpowiada prawu.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 P.p.s.a., postanowił, jak w sentencji.

Strona 3/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6480
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Dostęp do informacji publicznej
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej