Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek /spr./ po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z.Ś. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 878/15 o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Z.Ś. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnowie z dnia 25 czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu podania postanawia: oddalić zażalenie.
Pismem z 7 grudnia 2016 r. skarżący Z.Ś. wniósł o zwolnienie go od kosztów sądowych.
Pismem z 21 grudnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie przesłał skarżącemu urzędowy formularz PPF, celem jego wypełnienia w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Formularz został doręczony skarżącemu 2 stycznia 2017 r.
W wyznaczonym terminie skarżący nie nadesłał wypełnionego formularza PPF.
Zarządzeniem z 5 kwietnia 2017 r. referendarz sądowy pozostawił wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
W sprzeciwie od powyższego zarządzenia referendarza sądowego skarżący wniósł o jego zmianę, zarzucając naruszenie art. 108 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Postanowieniem z 23 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 878/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie pozostawił bez rozpoznania wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów sądowych z uwagi na niezłożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu "PPF".
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 252 § 2 P.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru. Wzór wniosku został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępniania urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz. U. Nr 227, poz. 2245).
Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z 21 kwietnia 2008 r. (sygn. akt I OPS 1/08, publ. ONSAiWSA 2008, z. 5, poz. 74) niezachowanie określonego w art. 252 § 2 P.p.s.a. wymogu złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu jest brakiem formalnym, o jakim mowa w art. 49 § 1 w zw. z art. 257 P.p.s.a., który podlega usunięciu przez wezwanie strony do złożenia wniosku na urzędowym formularzu. Zaś wniosek o przyznanie prawa pomocy, który nie został złożony na urzędowym formularzu lub którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie, pozostawia się bez rozpoznania (art. 257 P.p.s.a.).
Rozstrzygnięcie w przedmiocie wniosku o przyznanie prawa pomocy każdorazowo musi być poprzedzone badaniem, czy wniosek ten spełnia wszystkie wymogi formalne. W niniejszej sprawie, jak wynika z akt sprawy, skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w formie pisemnej, ale nie na urzędowym formularzu. W związku z tym w wykonaniu zarządzenia sędziego z 20 grudnia 2016 r. wezwano skarżącego do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy we właściwej formie w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Skarżący nie nadesłał wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu PPf. Brak ten skutkuje niemożliwością merytorycznego rozpoznania takiego wniosku. Tym samym wniesione zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.