Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska, po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A.S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 października 2018 r., sygn. akt II SAB/Wa 532/17 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 marca 2018 r., sygn. akt II SAB/Wa 532/17 w sprawie ze skargi A.S. na bezczynność Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 9 sierpnia 2017 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 23 października 2018 r., na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm., dalej: p.p.s.a.), odmówił A.S. przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku tego Sądu z 15 marca 2018 r. oddalającego skargę A.S. na bezczynność Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej.
Sąd uwzględnił, że skarżący w terminie 7 dni od daty doręczenia sentencji wyroku złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku. W tym samym dniu wniósł o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata z urzędu. Odpis nieprawomocnego wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu 14 maja 2018 r.
Postanowieniem z 6 czerwca 2018 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. Wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką pełnomocnik otrzymał informację o wyznaczeniu w dniu 3 lipca 2018 r. W dniu 11 lipca 2018 r. pełnomocnik ten przeglądał akta niniejszej sprawy.
Wyznaczony pełnomocnik wystąpił w dniu 17 września 2018 r. o doręczenie nieprawomocnego wyroku. Sąd przesyłając pełnomocnikowi powyższy wyrok wraz z uzasadnieniem poinformował jednocześnie, że czyni to jedynie w celach informacyjnych. Nadmienił przy tym, że odpis wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu 14 maja 2018 r.
Skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia wniósł w dniu 15 października 2018 r. wyznaczony z urzędu adwokat wyrażając przekonanie, że termin do wniesienia skargi kasacyjnej biegnie od dnia doręczenia mu orzeczenia z uzasadnieniem. Skarga kasacyjna wniesiona przed doręczeniem orzeczenia pełnomocnikowi wraz z uzasadnieniem jest przedwczesna, niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podkreślił, że jedynym argumentem, jakim posłużył się pełnomocnik wnioskując o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest niejednolite orzecznictwo sądów administracyjnych i poglądy doktryny. Sąd uznał jednak, że przepis art. 177 § 3 p.p.s.a. nie budzi wątpliwości interpretacyjnych. Obecne brzmienie tego przepisu daje wyznaczonemu pełnomocnikowi realną możliwość (30 dni) dokładnego zapoznania się z aktami sprawy i sporządzenia skargi kasacyjnej lub opinii o braku podstaw do jej wniesienia. Zdaniem Sądu, wyznaczony pełnomocnik nie wykazał się należytą starannością w prowadzeniu sprawy, nie może zatem oczekiwać, że będzie to rekompensowane przez przywrócenie terminu do dokonania zaniedbanych czynności.
W zażaleniu na powyższe postanowienie A.S., reprezentowany przez adwokata z urzędu, podniósł zarzut naruszenia art. 86 § 1 p.p.s.a. poprzez niezasadne przyjęcie, że pełnomocnik nie wykazał się należytą starannością w prowadzeniu sprawy, podczas gdy niejednolite orzecznictwo i poglądy doktryny dały podstawy do przyjęcia, że termin do wniesienia skargi kasacyjnej biegnie od dnia doręczenia mu orzeczenia z uzasadnieniem, a skarga kasacyjna wniesiona przed doręczeniem orzeczenia pełnomocnikowi wraz z uzasadnieniem jest przedwczesna, niedopuszczalna i podlega odrzuceniu. Wskazując na powyższe wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz zwrot kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu.