Nie sprecyzowano we wniosku, jak też w zażaleniu, z jakich powodów pracownik nie dołączył pełnomocnictwa, którego nadesłanie anonsował w piśmie, czy spowodowane to było brakiem dokumentu, czy też niestarannością działania. Każda jednak z tych okoliczności obciąża Fundację. Nie można uznać, że skoro anonsowano przesłanie pełnomocnictwa, lecz go nie załączono, to uchybienie ma jedynie charakter "techniczny", a zamiar świadczy o braku winy. Brak pełnomocnictwa dla osoby, która podpisała skargę stanowi brak istotny, który uniemożliwia nadanie sprawie dalszego biegu. Wina w rozumieniu art. 86 § 1 P.p.s.a. to z oczywistych powodów nie wina "umyślna", zamierzone i świadome zaniechanie zadośćuczynienia wezwaniu, ale przede wszystkim wina nieumyślna. Brak winy oznaczy sytuację, gdy zobowiązany do dopełnienia pewnych czynności nie jest w stanie ich w terminie wykonać, nawet dopełniając aktów zwykłej staranności, jakich można się domagać od przeciętnej osoby będącej w zwykłe sytuacji życiowej. Fundacja nie wskazała, jaki to ekstraordynaryjne okoliczności legły u podstaw tego, że mimo deklarowanego zamiaru nadesłania pełnomocnictwa, nie zostało ono dołączone.
Na kwestię braku winy nie wpływa także podniesiona okoliczność, że w wezwaniu do usunięcia braków błędnie jako adresata wskazano zamiast Fundacji organ administracji. Po pierwsze, jak przyznano w zażaleniu, wezwania tego nie kwestionowano, jego treść nie budziła wątpliwości, jakie braki i kto powinien usunąć. O braku winy nie może w tym kontekście rozstrzygać treść wezwania.
Konkludując, w niniejszej sprawie skarżąca nie uprawdopodobniła, że uchybienie terminowi nastąpiło bez jej winy, gdyż przedstawiony Sądowi materiał nie pozwala przekonująco twierdzić, iż do uchybienie terminu doszło wskutek okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności i których nie można było przezwyciężyć dokładając przeciętnej staranności. Prawidłowe jest stanowisko Sądu I instancji, że nie ma podstaw do przywrócenia terminu do wniesienia skargi na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a. Jednocześnie należy zauważyć, że wniesienie skargi na bezczynność w przedmiocie udzielenia informacji publicznej nie jest ograniczone w czasie, aż do momentu udzielenia żądanej informacji.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.