Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 5 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 czerwca 2017 r., sygn. akt IV SA/Gl 1097/14 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 kwietnia 2017r. sygn. akt IV SA/Gl 1097/14 w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego postanawia: oddalić zażalenie. 2
Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2017 r., sygn. akt IV SA/Gl 1097/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił M. D. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 24 kwietnia 2017 r.
Jak wynika z jego uzasadnienia, rozstrzygnięcie to zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy: postanowieniem z dnia 22 września 2015 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy poprzez ustanowienie dla niego radcy prawnego. Okręgowa Izba Radców Prawych w K., pismem z dnia 10 sierpnia 2016 r. wyznaczyła pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego B. B. W dniu 5 grudnia 2016 r. skarżący złożył pismo, w którym wypowiedział pełnomocnictwo ustanowionemu w sprawie pełnomocnikowi, o czym radca prawny B. B. poinformował Sąd Wojewódzki w dniu 27 marca 2017 r. Następnie w wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 3 kwietnia 2017 r. zwrócono się do Okręgowej Izby Radców Prawych w K. o informację, czy w niniejszej sprawie został zmieniony pełnomocnik skarżącego. W odpowiedzi na powyższe, pismem z dnia 10 kwietnia 2017 r. powiadomiono Sąd, iż Dziekan Okręgowej Izby Radców Prawych w K. nie wyznaczył innego pełnomocnika w miejsce dotychczasowego, który jest już trzecim pełnomocnikiem z urzędu w niniejszej sprawie i kolejne zmiany mijają się z celem. W dniu 29 marca 2017 r. pełnomocnik skarżącego został zawiadomiony o rozprawie w dniu 24 kwietnia 2017 r., na której wydano wyrok. Pismem z dnia 21 kwietnia 2017 r. radca prawny B. B. poinformował Sąd I instancji, że nie udało mu się skontaktować ze skarżącym celem przekazania informacji o wyznaczonym terminie rozprawy. Na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2017 r. za stronę skarżącą nikt się nie stawił. Pismem z dnia 26 kwietnia 2017 r. radca prawny B. B. pouczył M. D. o konieczności złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 24 kwietnia 2017 r. w terminie do dnia 2 maja 2017 r. Pismem z dnia 9 maja 2017 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku zapadłego dniu 24 kwietnia 2017 r. Wskazał w nim, że w dniu 4 maja 2017 r. otrzymał pismo od pełnomocnika z urzędu, w którym został poinformowany o tym, że w dniu 24 kwietnia 2017 r. zapadł wyrok oddalający jego skargę oraz, że w dniu 2 maja 2017 r. upływa termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia tego orzeczenia. Jednocześnie wyjaśnił, iż wypowiedział temu pełnomocnikowi z urzędu pełnomocnictwo już "prawie rok temu, tj. w czerwcu 2016 r.".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., którego przesłanki przedstawił, odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia zapadłego w sprawie wyroku. W ocenie Sądu I instancji w sytuacji przyznania skarżącemu pełnomocnika z urzędu nie ma możliwości wypowiedzenia stosunku pełnomocnictwa powstałego w trybie prawa pomocy i to zarówno przez stronę, jak i jej pełnomocnika. Dopuszczalna jest natomiast zmiana osoby pełnomocnika, która jednak dokonywana jednak nie przez sąd, a przez właściwe organy samorządu zawodowego. Ponadto w ocenie Sądu meriti do chwili obecnej pozostaje w mocy postanowienie z dnia 22 września 2015 r. o przyznaniu skarżącemu prawa pomocy, a zatem jedynie gdyby cofnął on wniosek o przyznanie radcy prawnego z urzędu, można byłoby na podstawie art. 249a P.p.s.a. umorzyć postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy, co skutkowałoby wygaśnięciem umocowania dla radcy prawnego B. B. Jednakże skarżący nie uczynił tego. Tym samym był i nadal jest reprezentowany przez tego pełnomocnika z urzędu, który został prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy. Ponadto tenże posiadał wiedzę o zapadłym w dniu 24 kwietnia 2017 r. wyroku oddalającym skargę oraz, że w dniu 2 maja 2017 r. upływał termin do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia tego orzeczenia. Jednakże pomimo tego we wskazanym terminie nie dokonał tej czynności, a jedynie poinformował skarżącego o takiej konieczności. Wobec tego zdaniem Sądu I instancji fakt, iż skarżący dopiero w dniu 4 maja 2017 r. odebrał pismo od swojego pełnomocnika z informacją, że wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku należy złożyć do dnia 2 maja 2017 r. nie stanowi okoliczności, która uzasadniałaby przywrócenie terminu do złożenia powyższego wniosku albowiem prawidłowo umocowany w sprawie pełnomocnik z urzędu mógł złożyć we wskazanym terminie ten wniosek, czego jednak nie uczynił. Czynności pełnomocnika obciążają stronę, zatem skarżący nie wykazał braku swej winy w uchybieniu terminu, tym samym nie wykazał przesłanek cytowanego wyżej przepisu..