Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. B. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 października 2018 r., sygn. akt IV SO/Wa 24/18 o wezwaniu Z. B. do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia w sprawie ze skargi Z. B. o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2017 r., sygn. akt IV SO/Wa 55/16 postanawia: oddalić zażalenie.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 31 października 2018 r. Z. B. wezwany został do uiszczenia wpisu sądowego od zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 października 2018 r.
o odrzuceniu zażalenia.
Zażalenie na to zarządzenie wniósł Z. B., podnosząc, że z doręczonego mu zarządzenia nie wynika, jaki jest przedmiot sprawy i dlatego jest ono nieważne.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Stosownie do art. 220 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), "p.p.s.a.", sąd nie podejmie żadnych czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata i w tym celu przewodniczący wydziału wzywa wnoszącego pismo do jej uiszczenia. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2003 r. Nr 221, poz. 2193 ze zm.) wpis od zażaleń na postanowienia wojewódzkich sądów administracyjnych wynosi 100 zł.
Z zażalenia Z. B. nie wynika, aby kwestionował on zasadność wzywania go do uiszczenia wpisu. Skarżący zarzucił zarządzeniu jedynie brak określenia w nim przedmiotu sprawy. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje szczegółowych wymagań odnośnie zarządzeń przewodniczącego wydziału. Z kolei orzecznictwo sądowe wskazuje, że takie zarządzenie musi być wyraźne, jasne i jednoznacznie sformułowane. W zarządzeniu z 31 października 2018 r. nie opisano przedmiotu sprawy, a w piśmie przewodnim brakuje określenia sprawy i numeru decyzji (k. 59). Jednakże w obu tych pismach podano sygnaturę sprawy i prawidłowo je zaadresowano. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego braki powyższych pism nie przesądzają o ich "nieważności", czego domaga się skarżący. Z. B. powinien posiadać wiedzę jaki jest przedmiot spraw, które wszczyna przed sądami. Istotą zaskarżonego zarządzenia jest przekazanie mu informacji, iż pismo, które wniósł do sądu, podlega opłacie, bez czego nie otrzyma dalszego biegu. Wezwanie to jest jasne, zrozumiałe i w związku z tym zgodne z prawem, bowiem spełnia cel, w jakim zostało wydane.
Wobec powyższego Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.