Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2018 r., sygn. akt IV SA/Wa 1406/17 o odmowie przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi w sprawie ze skargi T. Z. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] kwietnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania wypisu z rejestru ewidencji gruntów i budynków oraz wyrysu z mapy ewidencyjnej postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił T. Z. przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] kwietnia 2017 r., w przedmiocie odmowy wydania wypisu z rejestru ewidencji gruntów i budynków oraz wyrysu z mapy ewidencyjnej. W uzasadnieniu wskazał, że przedmiotowy wniosek nie mógł zostać uwzględniony, bowiem skarżący nie wykazał braku winy w uchybieniu terminu.
W ocenie Sądu pierwszej instancji błędnego rozumienia wezwania sądowego, które zostało prawidłowo sformułowane, nie można zakwalifikować jako przyczynę niezawinioną czy nadzwyczajną, której nie można było usunąć przy użyciu możliwych do podjęcia w danych warunkach działań. W przypadku niejasności związanych z wezwaniem, skarżący mógł zwrócić się do sądu o wyjaśnienie tej kwestii. Tymczasem skarżący nie wykazał w żaden sposób, by podjął takie czynności.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł skarżący, podnosząc, że Wojewódzki Sąd w sposób nierzetelny poinformował go o konieczności uzupełnienia wpisu od skargi. Skarżący nie zrozumiał treści wezwania, błędnie przyjmując, że jest on ponownie wzywany do uiszczenia opłaconego już wpisu, o czym poinformował Sąd pismem z 19 czerwca 2017 r. Jego zdaniem trudno obarczać go winą za nieprecyzyjne formułowanie korespondencji przez Sąd.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Artykuł 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), dalej "p.p.s.a.", przewiduje możliwość przywrócenia przez sąd uchybionego terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym. Przywrócenie takie uzależnione jest od wykazania przez stronę braku jej winy w uchybieniu, zaś okoliczności wskazujące na brak winy uprawdopodobnione winny być we wniosku o przywrócenie terminu, co wynika z art. 87 § 2 tej ustawy.
W niniejszej sprawie skarżący uchybił terminowi do uzupełnienia braku fiskalnego skargi na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] kwietnia 2017 r., będąc przekonanym, że Przewodniczący Wydziału błędnie wezwał go do zapłaty uiszczonego już wpisu. Podstawą takiego zachowania skarżącego było nieprecyzyjne i schematyczne, jego zdaniem, sformułowanie zarządzenia.
Wbrew stanowisku skarżącego, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, powyższe wezwanie zostało sformułowane w sposób jasny i zrozumiały i możliwe było jego prawidłowe wykonanie. Za błędne natomiast należy uznać założenie skarżącego, że Przewodniczący Wydziału, żądając uzupełnienia wpisu od skargi, się pomylił. Zamiast zastosować się do wezwania lub uzyskania stosownego wyjaśnienia w Sądzie, skarżący postanowił świadomie go nie wykonać - tak jak mu się wydawało, że będzie prawidłowo.
W tych okolicznościach trudno przyznać rację skarżącemu, że nieuzupełnienie wpisu od skargi nastąpiło bez jego winy. Wina ta polega na nieuważnym przeczytaniu jasnego wezwania sądowego i jego niewykonaniu, ewentualnie na niezrozumieniu tego wezwania i niezwróceniu się niezwłocznie do sądu z prośbą o pomoc w jego prawidłowym wykonaniu. Zauważyć należy, iż w przedmiotowym wezwaniu podkreślono, iż chodzi o uzupełnienie wpisu sądowego o kwotę 100 zł, a nie o jego uiszczenie. Słowo uzupełnić oznacza "uczynić kompletnym, dodając to, czego brakuje" (https://sjp.pwn.pl/sjp/uzupelnic;2534140.html), zatem prawidłowo je rozumiejąc należało dojść do wniosku, że przedmiotowe wezwanie nie dotyczy opłaty już uiszczonej, a jedynie tej części wpisu, który nie został opłacony. W razie uznania, że zarządzenie to zostało błędnie sformułowane lub niezasadnie wymaga się od skarżącego uzupełnienia wpisu, mógł on wnieść na nie zażalenie.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.