Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 19 listopada 2007 r. sygn. akt II SA/Lu 681/07 o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 6 listopada 2007 r. w sprawie ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: oddalić zażalenie
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił M. S. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z dnia 6.11.2007 r., którym oddalona została skarga na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L.. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż skarżąca, pomimo prawidłowego zawiadomienia, nie stawiła się na rozprawie, na której ogłoszony został wyrok. W dniu 14.11.2007 r. (data stempla pocztowego) M. S. wystąpiła z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, podnosząc iż spodziewała się ona pisemnego powiadomienia przez Sąd o wydanym orzeczeniu, stwierdziła także iż przebywa czasowo w Warszawie co utrudnia jej wykonywanie czynności procesowych w terminie. Sąd stwierdził, że wskazane przez skarżącą okoliczności nie uzasadniają przywrócenia terminu, bowiem nie świadczą o zachowaniu przez skarżącą należytej staranności. Nieznajomość przepisów proceduralnych nie usprawiedliwia uchybienia terminowi, zaś przebywanie w Warszawie nie uniemożliwiało, a jedynie utrudniało złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Zażalenie na to postanowienie wniosła M. S., domagając się jego uchylenia, przywrócenia terminu i sporządzenia uzasadnienia wyroku z dnia 16.11.2007 r. W uzasadnieniu skarżąca stwierdziła, że ustalenia Sądu były błędne i że nie zgadza się ona ze stanowiskiem, jakoby nie dochowała należytej staranności. Strona podkreśliła, iż uchybiła terminowi zaledwie o jeden dzień, co wynikało z problemów mieszkaniowych i wynikłych z tego tytułu trudności w odbiorze poczty. Ponadto M. S. stwierdził, iż nie korzystała w postępowaniu z pomocy profesjonalnego pełnomocnika z powodu niemożności poniesienia kosztów w tym zakresie. Zdaniem skarżącej zaskarżone postanowienie utrudnia jej dochodzenie swoich praw przed sądem i jest zbytnio restrykcyjne.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: zażalenie nie posiada usprawiedliwionych podstaw.
Art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) stanowi, iż przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu możliwe jest jedynie wówczas gdy uchybienie nastąpiło bez winy strony. Uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu spoczywa na stornie, co wynika za treści art. 87 § 2 powołanej ustawy, zgodnie z którym to strona ma obowiązek powołać okoliczności uzasadniające jej wniosek o przywrócenie terminu.
W przedmiotowej sprawie skarżąca jako okoliczności wyłączające jej zdaniem winę w uchybieniu terminu wskazała oczekiwanie na pisemne powiadomienie przez Sąd o wyniku sprawy, a także trudności z odbiorem poczty, wynikające z przebywania poza miejscem zamieszkania. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uznał, iż M. S. nie wykazała, aby uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. Stwierdzić należy, iż stanowisko to jest zasadne.
Jak podkreślił to Sąd I instancji skarżąca nie wykazała się należytą starannością w załatwianiu swoich spraw. O staranności takiej nie decyduje - wbrew stanowisku wyrażonemu przez skarżącą w zażaleniu - samo dochodzenie swoich spraw przed Sądem, ale takie działanie strony, które cechuje się dbałością, między innymi w dokonywaniu czynności w postępowaniu w zakreślonych terminach.
Ponadto stwierdzić należy, iż przekonanie o tym, iż orzeczenie zapadłe w sprawie doręczone będzie skarżącej pisemnie, a także trudności wynikające z zamieszkiwaniem w innej miejscowości nie mogą stanowić o braku winy strony w uchybieniu. Jeśli bowiem skarżąca doświadczała już wcześniej komplikacji w doręczaniu jej pism z uwagi na zmianę adresu zamieszkania winna była poinformować Sąd o tym fakcie i zażądać doręczania jej przesyłek na nowy adres, co wyeliminowałoby trudności z tym związane. Brak poinformowania o zmianie adresu obciąża skarżącą i nie może stanowić przesłanki dla przywrócenia terminu, któremu uchybiono z tej przyczyny. Zasadnie zatem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił skarżącej przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, a wydane w tym przedmiocie postanowienie odpowiada prawu.
Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.