Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 października 2016 r., sygn. akt I SO/Wa 192/16 w sprawie wniosku P. S. o wymierzenie grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w W. za nieprzekazanie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 27 października 2016 r., sygn. akt I SO/Wa 192/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", oddalił wniosek P. S. o wymierzenie grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w W. za nieprzekazanie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
W uzasadnieniu postanowienia Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że P. S. wystąpił do Sądu I instancji o wymierzenie Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w W. grzywny za nieprzekazanie do Sądu jego skargi na bezczynność w przedmiocie rozpoznania wniosku wyjaśnienie wątpliwości co do treści orzeczenia Kolegium nr [...] wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy. Wniosek ten został następnie uzupełniony.
W odpowiedzi na wniosek organ wniósł o jego oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że P. S. wniósł do Sądu I instancji, za pośrednictwem organu, skargę dotyczącą nierozpatrzenia jego wniosku o wyjaśnienie wątpliwości w orzeczeniu nr [...]. Skarga ta, jak wynika z prezentaty organu, wpłynęła w dniu 16 czerwca 2015 r. Od tej daty rozpoczął bieg trzydziestodniowy termin do wykonania przez organ obowiązku, o którym mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a. Termin ten upłynął w dniu 18 lipca 2015 r. Tymczasem skarga wraz z odpowiedzią na tę skargę oraz aktami sprawy została przekazana przez organ do Sądu w dniu 19 października 2016 r. (data prezentaty Sądu), co wynika z akt sprawy o sygn. akt I SAB/Wa 1461/16 (k. 3).
Mając powyższe okoliczności na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił wniosek P. S. w przedmiocie wymierzenia grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w W. za nieprzekazanie skargi w przewidzianym terminie, z uwagi na fakt, że uchybienie to wynikało bezpośrednio z działań skarżącego. Sąd przytoczył wyjaśnienia organu, który wskazuje, że jest w posiadaniu 25 segregatorów, zawierających wnioski P. S., dotyczące m.in.: sprostowania oczywistych omyłek, uzupełnienia pouczenia, stwierdzenia nieważności decyzji, wygaśnięcia decyzji, wznowienia postępowań, wyłączenia członków Kolegium, wnioski o ponowne rozpatrzenie sprawy i podania o udzielenie informacji publicznej. Prowadzi on bowiem korespondencję z organem, inicjując tak liczną liczbę spraw, że jego działania sparaliżowały w istocie prace organu w bardzo poważnym stopniu. Przy czym składane wnioski nie są nakierowane na ochronę jego uprawnień, lecz w dużej części ich celem jest wszczęcie jak największej liczby postępowań. Takie działanie skarżącego, dla którego inicjowanie postępowań sądowych nie służy ochronie naruszonych praw, a stanowi cel sam w sobie, Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał za nadużycie prawa do sądu niezasługujące na ochronę w demokratycznym państwie prawnym. Stanowisko to znajduje aprobatę w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (vide: postanowienie NSA z dnia 5 czerwca 2008 r. sygn. akt. I OSK 532/08 publik. CBOiS). Przy czym Naczelny Sąd Administracyjny w analogicznej sprawie postanowieniem z dnia 12 lipca 2016 r., sygn. akt I OZ 605/16, oddalając zażalenie P. S. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, oddalającego wniosek o wymierzenie grzywny, dokonał takiej samej oceny postawy wnioskodawcy.