Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek, , , po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. akt IV SA/Po 109/08 oddalające wniosek o wyłączenie sędziego E. M.-F. od orzekania w sprawie w sprawie ze skargi K. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2008 r., nr [...] w przedmiocie uzupełnienia decyzji SKO w Poznaniu z dnia [...] listopada 2007 r., nr [...]rozstrzygającej odwołanie dotyczące zasiłku celowego postanawia: oddalić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. akt IV SA/Po 109/08 oddalił wniosek skarżącej K. P. o wyłączenie sędziego E. M.-F. od udziału w sprawie z jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2008 r. w przedmiocie uzupełnienia decyzji SKO w Poznaniu z dnia [...] listopada 2007 r., nr [...] rozstrzygającej odwołanie dotyczące zasiłku celowego.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że skarżąca oparła swe żądanie wyłączenia sędziego na podstawie art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm., zwanej dalej P.p.s.a.) z tym, iż ostateczną podstawę prawną żądania wyłączenia pozostawiła do uznania Sądu. W uzasadnieniu żądania skarżąca stwierdziła, że Sędzia sprawozdawca wydała orzeczenia, które zrujnowały jej życie osobiste i zawodowe, a na dowód złożyła do akt orzeczenie Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 31 maja 2000 r., sygn. II Cz [...] dotyczące zwolnienia częściowego od kosztów sądowych. Skarżąca podała ponadto, że większość rozstrzygnięć niekorzystnych dla niej zapadała z udziałem Sędziego NSA E. M.-F. w związku z czym Sędzia ma interes w tym aby skarżąca nie przeżyła, a nadto Sędzia "blokuje skarżącą w jej prawach".
Sąd pierwszej instancji uznał, że wniosek skarżącej o wyłączenie Sędziego jest nieuzasadniony. Art. 45 ust. 1 Konstytucji RP stanowi, że podmiotowym prawem o randze konstytucyjnej jest prawo każdego obywatela do bezstronnego sądu. Urzeczywistnienie tego prawa następuje w licznych gwarancjach ustawowych, a jedną z nich jest instytucja wyłączenia sędziego zawarta również w postępowaniu przed sądami administracyjnymi przewidziana w art. 18 i 19 P.p.s.a. W ocenie Sądu bezspornym jest, że w rozstrzyganej sprawie, należy wykluczyć sytuację wyłączenia sędziego z mocy ustawy, o którym mowa jest w art. 18 P.p.s.a. Natomiast art. 19 P.p.s.a. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 22 września 2006 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2006 r. Nr 208, poz. 1536) stanowi, że "niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie". Skarżąca K. P. (lat [...]), posiadająca wyższe wykształcenie prawnicze od 2000 r. zarejestrowana jest jako osoba bezrobotna. W wywiadach środowiskowych nie zgłasza problemów zdrowotnych. Z powyższego wynika, że skarżąca z własnej woli pozostaje bez pracy i uznaje, iż to Państwo zobowiązane jest do zapewnienia jej materialnej egzystencji. W okresie od 2003 r. do września 2008 r. zarejestrowano z jej skarg z zakresu pomocy społecznej oraz innych świadczeń pomocowych 65 spraw. Sprawy te pierwotnie rejestrowane były w Wydziale NSA - Ośrodku Zamiejscowym w Poznaniu rozpoznającym sprawy ogólnoadministracyjne, a od 1.01.2004 r. w Wydziale IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. W Wydziale IV WSA w Poznaniu w tym okresie orzekało od dziewięciu do ośmiu sędziów. Powyższe wskazuje, że składy trzyosobowe, orzekające na rozprawie, w każdym układzie personalnym mogły rozstrzygać sprawy ze skarg K. P. Biorąc pod uwagę, że skarżąca doprowadziła do wyłączenia jednego z sędziów Wydziału, powołując się na znajomość z okresu studiów, obecnie uprawnionych do rozstrzygania jej skarg jest siedmiu sędziów. Stąd orzekanie merytoryczne w 11 sprawach przez Sędziego E. M.-F. jako sprawozdawcy nie jest niczym nadzwyczajnym, przy czym w sprawach IV SA/Po 1079/05, 1080/05, 1081/05 uchylono decyzję w części, a w sprawie IV SA/Po 950/06 uchylono decyzje obu instancji. Z powyższego wynika, że wbrew twierdzeniu wnioskującej o wyłączenie Sędziego, nie we wszystkich sprawach, w których orzekała Sędzia E. M.-F. orzeczono na jej niekorzyść.