W sprawie niniejszej nie miał zastosowania art. 58 § 3 p.p.s.a., nie mogło więc dojść do jego naruszenia.
Nieuzasadniony jest również zarzut dotyczący naruszenia art. 33 p.p.s.a.
W postępowaniu przed Sądem I instancji, poza skarżącymi i organem, w myśl art. 33 § 1 p.p.s.a., brało również udział 2 uczestników postępowania na prawach strony, stąd obowiązek złożenia przez skarżących 3 odpisów skargi kasacyjnej.
Odrzucenie skargi kasacyjnej nie narusza art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 i art. 78 Konstytucji RP. Sformułowane w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wymagania formalne, którym uchybiono w sprawie, służą bezpieczeństwo prawnemu i pełnią funkcję ochronną dla wszystkich uczestników postępowania. Wymagania te nie są nadmierne, służą stronom postępowania, nie mogą być postrzegane jako ograniczenie prawa do sądu. Kwestionowana w zażaleniu regulacja ustawowa nie zamyka drogi sądowej do dochodzenia naruszonych praw i wolności jednostki (art. 77 ust. 2 Konstytucji RP) w ramach obowiązującej procedury - w tym przypadku poprzez wniesienie zażalenia na odrzucenie skargi kasacyjnej lub wystąpienie z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków skargi (por. uchwała NSA z dnia 18 grudnia 213 r., I OPS 13/13).
Skoro zatem w niniejszej sprawie reprezentujący skarżących adwokat nie wykonał zarządzenia z dnia 1 czerwca 2015 r. i nie nadesłał potwierdzonych za zgodność z oryginałem odpisów skargi kasacyjnej dla pozostałych uczestników postępowania, to zasadnie Sąd I instancji na podstawie art. 178 p.p.s.a. odrzucił skargę kasacyjną.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjnym na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.