Dnia 25 lutego 2015 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski, , , po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt III SA/Lu 932/14 o odmowie przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi E. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie rozgraniczenia nieruchomości postanawia: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt III SA/Lu 932/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odmówił E. D. przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Jako okoliczność, która stanowiła podstawę do stwierdzenia uchybienia terminu Sąd wskazał to, że skarżąca na wezwanie Sądu nie nadesłała poświadczonych za zgodność z oryginałem 6 odpisów skargi. Powołując się na treść art. 86 § 1 i art. 87 § 1, 2 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", Sąd stwierdził, że skarżąca nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu. W ocenie Sądu, skarżąca nie przedstawiła żadnych obiektywnych okoliczności, które wystąpiłyby w okresie biegu terminu do dokonania czynności procesowej i które Sąd mógłby rozważyć oraz ewentualnie potraktować jako przeszkody uniemożliwiające skarżącej zachowanie terminu do uzupełnienia braków skargi. Za takie okoliczności nie można uznać ogólnikowego powołania się przez skarżącą na brak środków finansowych oraz stan zdrowia. Ponadto Sąd wskazał, że skarżąca wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu nie dokonała również czynności, której nie dokonała w terminie, czyli nie złożyła 6 egzemplarzy kserokopii skargi poświadczonych za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanych.
Zażalenie na ww. postanowienie wniosła E. D., podnosząc, że złożenie niepodpisanych kserokopii skargi była wynikiem jej błędnego przekonania, że wystarczające jest złożenie podpisu na piśmie przewodnim. Takie też przekonanie wyniosła ze swoich doświadczeń związanych z postępowaniem przed sądem powszechnym.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ zaskarżone postanowienie odpowiada prawu.
Zgodnie z art. 86 § 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu, przy czym stosownie do treści art. 87 § 2 p.p.s.a. we wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W niniejszej sprawie Sąd I instancji prawidłowo ocenił, że podniesione we wniosku o przywrócenie terminu okoliczności nie wskazują na brak winy skarżącej w uchybieniu terminu do usunięcia braków skargi.
Przede wszystkim skarżąca, składając wniosek o przywrócenie terminu i przedmiotowe zażalenie, nie uprawdopodobniła, że nadesłanie niepodpisanych odpisów skargi nastąpiło z przyczyn od niej niezależnych. Wręcz odwrotnie, pomimo otrzymania prawidłowego wezwania, w którym alternatywnie wskazano w jaki sposób mają być złożone odpisy skargi, tj. poświadczone za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisane, skarżąca zgodnie z własnym przekonaniem tak nie uczyniła, przedkładając Sądowi jedynie kserokopie skargi, które zgodnie z art. 47 p.p.s.a. nie mogą stanowić odpisu pisma, dopóki nie zostaną potwierdzone stosownym podpisem.
Tym samym nie została w niniejszej sprawie spełniona przesłanka z art. 86 § 1 p.p.s.a. "braku winy skarżącej w uchybieniu terminu". Sąd I instancji prawidłowo stwierdził, że z tej przyczyny wniosek skarżącej nie podlega uwzględnieniu.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w postanowieniu na mocy art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.