Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Z. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. akt IV SO/Wr 12/10 przywracające termin do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 października 2010 r., sygn. akt IV SO/Wr 12/10 wymierzające grzywnę Dyrektorowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. z wniosku Z. R. o wymierzenie Dyrektorowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. grzywny za nieprzekazanie skargi w trybie art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanawia: oddalić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 12 października 2010 r., sygn. akt IV SO/Wr 12/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wymierzył Dyrektorowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. grzywnę w kwocie 100 zł za nieprzekazanie skargi Z. R. temuż Sądowi w trybie art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Doręczając powyższe postanowienie stronom Sąd pouczył, że przysługuje od niego skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od daty doręczenia postanowienia.
Postanowienie Sądu doręczono stronom tego postępowania w dniu 22 października 2010 r., na co wskazują zwrotne potwierdzenia odbioru znajdujące się w aktach sprawy.
W dniu 8 listopada 2010 r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 12 października 2010 r., podnosząc, że został błędnie pouczony co do przysługującego mu środka zaskarżania. Wskazał, że Sąd pouczył go, iż od postanowienia o ukaraniu grzywną przysługuje skarga kasacyjna, podczas, gdy w istocie prawidłowym środkiem zaskarżenia od takiego postanowienia jest zażalenie.
W związku z tym Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. zaznaczył, że uchybienie terminu nie wynika z jego winy, lecz z błędnego pouczenia Sądu o trybie i terminie zaskarżenia postanowienia. Za takie zaś uchybienie Sądu strona nie powinna ponosić ujemnych konsekwencji.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. akt IV SO/Wr 12/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przywrócił Dyrektorowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. termin do wniesienia zażalenia, wskazując, że rzeczywiście Sąd, przesyłając Dyrektorowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej postanowienie o wymierzeniu grzywny, błędnie pouczył go o prawie wywiedzenia od niego skargi kasacyjnej, w sytuacji, kiedy na postanowienie tego rodzaju przysługuje zażalenie, składane w krótszym, siedmiodniowym terminie.
Sąd stwierdził, że strona nie powinna ponosić ujemnych konsekwencji za błędne pouczenie wystosowane przez Sąd i dlatego uznał, że nie ponosi ona winy w uchybieniu terminu.
Na to postanowienie zażalenie złożył Z. R. ponosząc, że Sąd orzekając o przywróceniu terminu powinien rozpatrywać zasadność samego odwołania oraz wskazał, że Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. jest prawnikiem i "ma ludzi", wobec czego nie może się powoływać na złe pouczenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
zgodnie z art. 86 § 1 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przywrócenie uchybionego terminu możliwe jest w sytuacji, gdy uchybienie to nie było przez stronę zawinione i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Na stronie spoczywa obowiązek uprawdopodobnienia, nie zaś udowodnienia, okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu, o czym stanowi art. 87 § 2 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.