Dnia 30 listopada 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia B.D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 września 2016 r. o sygn. akt III SA/Łd 439/16 odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia skargi z wniosku B. D. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi B. D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] lutego 2016 r. znak [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi.
Postanowieniem z dnia [...] lutego 2016 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. stwierdziło niedopuszczalność wniesionego przez B.D. odwołania od pisma Referenta Centrum Świadczeń Socjalnych w Ł. z dnia 19 stycznia 2016 r.
W dniu 20 maja 2016 r. B.D. wniosła skargę na to postanowienie. W skardze zawarła m.in. wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Wniosek ten uzasadniła tym, że nie otrzymała zaskarżonego postanowienia, nie otrzymała żadnego awiza z poczty. Wyjaśniła, że dnia 19 maja 2016 r. w SKO w Ł. poinformowano ją, że wcześniej wysłano do niej zaskarżone postanowienie, ale ona nic o tym nie wiedziała, ksero postanowienia odebrała w SKO w Ł. w dniu 19 maja 2016 r. Dalej podała argumenty uzasadniające zasadność skargi.
W odpowiedzi na skargę SKO w Ł. wniosło o jej odrzucenie, zaś w razie uwzględnienia przez Sąd wniosku skarżącej o przywrócenie terminu o jej oddalenie.
Zarządzeniem z dnia 29 lipca 2016 r. skarżąca została wezwana do złożenia wyjaśnień na okoliczność awizowania zaskarżonego postanowienia, tj. czy składała reklamację w placówce pocztowej w przedmiocie wadliwego awizowania korespondencji kierowanej na jej adres, a jeśli tak to o załączenie odpowiedzi placówki pocztowej na tę okoliczność, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.
W odpowiedzi na to wezwanie skarżąca w piśmie z dnia 11 sierpnia 2016r. poinformowała, że próba złożenia reklamacji została przez nią podjęta w urzędzie pocztowym [...], jednak poinformowano ją, że w sytuacji, w której przesyłka pocztowa nie zaginęła nie ma możliwości złożenia reklamacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 16 września 2016 r. o sygn. akt III SA/Łd 439/16 odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Jak wskazał Sąd, w niniejszej sprawie nie jest sporne, że zaskarżone postanowienie zostało doręczone skarżącej w dniu 22 marca 2016 r. w trybie awizo. Jak bowiem wynika z zawartego w aktach administracyjnych zwrotnego potwierdzenia odbioru oraz koperty zawierającej zaskarżone postanowienie w dniu 8 marca 2016 r. to postanowienie było po raz pierwszy awizowane, po czym wobec jego nieodebrania z urzędu pocztowego zostało wizowane po raz drugi w dniu 16 marca 2016 r., zaś w dniu 24 marca 2016 r. w związku z jego nieodebraniem zostało zwrócone do adresata - SKO w Łodzi.
Powyższe oznacza zdaniem Sądu pierwszej instancji, iż przesyłka została w sposób prawidłowy awizowana, co w konsekwencji oznacza, że jej doręczenie jest skuteczne. Stosownie bowiem do art. 44 § 1 k.p.a. w razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 42 i art. 43: 1) operator pocztowy w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej - w przypadku doręczania pisma przez operatora pocztowego; 2) pismo składa się na okres czternastu dni w urzędzie właściwej gminy (miasta) - w przypadku doręczania pisma przez pracownika urzędu gminy (miasta) lub upoważnioną osobę lub organ. Przepis art. 44 § 2 k.p.a. stanowi z kolei, że zawiadomienie o pozostawieniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w terminie siedmiu dni, licząc od dnia pozostawienia zawiadomienia w miejscu określonym w § 1, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. Na mocy art. 44 § 3 k.p.a. w przypadku niepodjęcia przesyłki w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru przesyłki w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od daty pierwszego zawiadomienia. Zgodnie z art. 44 § 4 k.p.a. doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy. Przepis ten wprowadza fikcję doręczenia prawnego. Fikcja ta polega na uznaniu doręczenia za skuteczne mimo, że strona postępowania faktycznie nie zapoznała się z treścią kierowanej do niej korespondencji. Przepis ten ustanawia normę będącą wyjątkiem od zasady, głoszącej, że strona postępowania winna mieć zagwarantowaną możliwość faktycznego zapoznania z treścią korespondencji. Doręczenie zastępcze ma na celu umożliwienie prowadzenia postępowania w sytuacji, gdy strona uchyla się od podejmowania korespondencji i stanowi przejaw dążenia do zapewnienia skuteczności podejmowanych czynności procesowych (tak np. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 stycznia 2013r., I SA/Po 812/12, LEX nr 1274067). Dniem doręczenia zastępczego jest dzień, w którym bezskutecznie upłynął czternastodniowy termin odbioru decyzji prawidłowo złożonej w placówce pocztowej, a nie dzień późniejszego faktycznego wydania jej w tej placówce adresatowi. Doręczenie pisma w toku postępowania administracyjnego może nastąpić tylko raz, zważywszy, że skutki procesowe ustawa łączy z doręczeniem w formie prawem przepisanej, a nie z faktycznym otrzymaniem tego pisma. Ewentualne późniejsze osobiste odebranie przesyłki ma skutek tylko informacyjny i nie wpływa na wydłużenie terminów procesowych.