Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia R.T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 czerwca 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1904/16 o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi R.T. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 5 października 2016 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia: 1) uchylić zaskarżone postanowienie; 2) przywrócić termin do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 29 czerwca 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 1904/16, odmówił R.T. przywrócenia terminu do wniesienia skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 5 października 2016 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego.
Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że postanowieniem z dnia 19 kwietnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę R.T. W uzasadnieniu Sąd przywołał treść art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", stosownie do której skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie. Zatem mając na uwadze uchybienie terminu, zgodnie z art. 58 § 1 pkt 2 P.p.s.a., sąd odrzucił skargę wniesioną po terminie do jej wniesienia.
Pełnomocnik skarżącej w dniu 19 maja 2017 r. nadał do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi za pośrednictwem poczty polskiej wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wraz ze skargą z dnia 8 listopada 2016 r. Pismem z dnia 1 czerwca 2017 r. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi przekazało zgodnie z właściwością ww. wniosek Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi pełnomocnik wskazał na brak winy skarżącej w uchybieniu terminu z uwagi na to, iż skarżąca zmaga się ze [...], a w okresie kiedy biegł termin do złożenia skargi została ona poddana zabiegom radioterapii, jak również fakt, że korespondencja adresowana do skarżącej nie była jej przekazywana na bieżąco. Ponadto pełnomocnik wskazał, że przekroczenie terminu było "bardzo nieznaczne (tylko 5 dni)".
Odmawiając przywrócenia terminu Sąd I instancji wskazał, że skarżąca nie uprawdopodobniła w przekonujący sposób okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, jak tego wymaga art. 87 § 2 P.p.s.a. Podał, że Sąd nie kwestionuje faktu długoletniej choroby skarżącej jak też konieczności wykonywania różnego rodzaju badań i zabiegów z tym związanych. Niemniej zdaniem Sądu, aby uznać, że to w efekcie nagłego pogorszenia stanu zdrowia nie dochowano terminu procesowego, powinno zostać uprawdopodobnione, że to co najmniej w ostatnim jego dniu (tj. 9 listopada 2016 r.) jej stan zdrowia uległ drastycznemu pogorszeniu. Takich okoliczności skarżąca nie wykazuje. Zważywszy przy tym na fakt, że mimo, iż stan jej zdrowia pomiędzy dniem 9 listopada 2016 r., a dniem 14 listopada 2016 r. nie uległ zasadniczej zmianie (a przynajmniej nie zostało to wykazane), nie sposób przyjąć, iż brak wniesienia skargi w pierwszej z tych dat był spowodowany przeszkodą, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła R.T., zaskarżając je w całości zarzuciła Sądowi I instancji naruszenie art. 87 § 2 P.p.s.a. polegające na nieprawidłowym przyjęciu, że skarżąca uchybiła terminowi do wniesienia skargi ze swojej winy, bowiem nie uprawdopodobniła, że co najmniej w ostatnim dniu terminu procesowego tj. 9 listopada 2016 r. jej stan zdrowia uległ drastycznemu pogorszeniu, podczas gdy wystarczające w kontekście uprawdopodobnienia braku winy skarżącej w uchybieniu terminu należy bezwzględnie uznać samą okoliczność wystąpienia przedstawionego w stanie faktycznym ciągu zdarzeń niezawinionych i niemożliwych do przewidzenia, a zatem nagłych.